web analytics
zaterdag, april 20

Tag: Terrence Lauerhohn

Column: Draken spugen niet altijd vuur
Actueel, Columns, Rubrieken

Column: Draken spugen niet altijd vuur

Door Terrence Lauerhohn Draak spuugt vuur, elfje heeft vleugeltjes, reus is groot en lelijk, tovenaar tovert, vampier drinkt bloed. Veel lezers die gewoonlijk geen fantasyboeken lezen geloven jammer genoeg nog steeds dat deze wezens en eigenschappen het genre bepalen. Natuurlijk zijn er veel fantasyschrijvers die niet van de traditionele fantasy afwijken en er een groot publiek mee weten te bereiken. Een goed voorbeeld is J.K. Rowlings Harry Potter. Deze creatie van Rowlings vind ik bij de traditionele club horen, want de magiërs in deze serie zijn behoorlijk stereotiep met een toverstokje, een hoop spreuken en punthoeden (studenthoeden en sorteerhoed). Harry is wellicht gebaseerd op Goethes ballade De Tovenaarsleerling, die Walt Disney ook heeft gebruikt voor de tekenfilm met dezelfde...
Column: Een fictieschrijver is niet zijn personage
Actueel, Columns, Rubrieken

Column: Een fictieschrijver is niet zijn personage

Door Terrence Lauerhohn Omdat ik me als auteur niet aan één bepaald genre gebonden voel, neem ik deze keer de vrijheid om het over een onderwerp te hebben dat niet alleen voor het fantastische genre opgaat: de persoonsverwisseling. Het komt regelmatig voor dat lezers schrijvers vereenzelvigen met de personages uit hun boeken. Wat vooral bij horror en dark fantasy een zeer ongelukkige omstandigheid kan zijn, als dat de realiteit zou zijn. Stel je voor, een zombie die een horrorverhaal schrijft: De zombie-apocalyps en die vervolgens – tijdens een signeersessie – de hersenen van zijn fans opeet en zo een zombiepandemie veroorzaakt. Natuurlijk is geen enkele horror- of fantasyschrijver in werkelijkheid een magiër of een draak of een ander gruwelijk monster of een superheld. Er is geen enkel...
Column: Bedekte termen
Actueel, Columns, Rubrieken

Column: Bedekte termen

Door Terrence Lauerhohn Dit is mijn eerste blog voor Thrillzone over het fantastische genre. Hierin wil ik toch even een verkeerde indruk over dit genre uit de wereld helpen. Hoogstwaarschijnlijk weet iedereen die deze blog leest waar de term sciencefiction voor staat. Maar wat is dan een futuristische roman en waarom is dat geen sciencefiction? Het is helaas zo dat het fantastische genre – geheel onterecht – een negatieve klank heeft bij veel uitgevers en dat zij sciencefiction of horror of een fantasyroman liever onder een bedekte term publiceren. Neem bijvoorbeeld De ontdekking van de hemel van Harry Mulisch. Hij bestempelde dit boek zelf tot zijn magnum opus en het wordt uitgegeven onder de noemer ‘literaire fictie’. Waarom wordt dit boek niet gewoon als fantasy verkocht als er t...
Column: Fantasy, vooral een genre voor en door nerds en spirituele zwevers?
Actueel, Columns, Rubrieken

Column: Fantasy, vooral een genre voor en door nerds en spirituele zwevers?

Door Terrence Lauerhohn Lezen en schrijven vooral vrouwen kasteelromans, verhalen uit de Bouquetreeks en thrillers? Lezen en schrijven mannen liever horror en sciencefiction? Is “literatuur” vooral iets voor de intellectuele “elite”? Wordt fantasy tegenwoordig over het algemeen gelezen en geschreven door liefhebbers van gothic, LARP en computerspelletjes? En waren fantasy en sciencefiction vroeger vooral genres die gekoppeld werden aan hippies en geitenwollensokkendragers? Ik werp deze vragen op omdat veruit de meeste Nederlanders toch heel graag in hokjes denken en ook elkaar heel graag in een hokje stoppen. Nederland is nu eenmaal een hokjesland en misschien gaan deze vliegers inderdaad in grote lijnen op, wat de verschillende genres betreft. Ik weet uit eigen ervaring dat fantasy-...
Vertelling: Anatha – deel 3
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Anatha – deel 3

Een verhaal van Terrence Lauerhohn in drie delen. Lees ook deel 1 en deel 2. Zij observeerde zijn tekortschietende hand. Hij balde deze tot een vuist. Zij keek hem strak aan. Haar ogen waren dof van tint, haar lippen vibreerden zachtjes. Tijd om haar te troosten kreeg hij niet. In het duister achter de ingestorte ingang kraakte iets. Een dierlijk geweeklaag volgde, waarna stilte heerste. Ze keken beiden in de richting vanwaar het geluid kwam. Hij draaide de loop van zijn wapen die kant op. Anatha greep met beide armen de muren vast en stak haar hoofd diep in het donker. Haar mond stond half open, haar tong klepperde van boven naar onder tegen haar gebit, terwijl ze gilde. Ze stuurde een staccato boodschap naar wat zich aan de andere kant bevond. Anatha’s opgetogen bui veroorzaakte opni...
Vertelling: Anatha – deel 2
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Anatha – deel 2

Een verhaal van Terrence Lauerhohn in 3 delen. Lees ook deel 1. Minutieus doorzocht hij het laboratorium terwijl zij het met openstaande bek en starende ogen nauwgezet onderzocht. Tussen de puinhopen van Mentors vernietigde apparatenvond hij weinig bruikbaars. Toch bleken de spaarzame middelen voldoende om een genezing op gang te brengen, mede dankzij de herstellende enzymen in het lichaam van de neosuchus, die zelfs het helingsproces van haar weggerotte hand versnelden. Tane gaf haar vers voedsel. Het halfdier at met evenveel geestdrift als toen ze het vlees van de hemeltand verorberde. Haar korte staart, bedekt met driehoekige schildjes, bewoog voortdurend tijdens het verslinden van het voedsel. Na elke gulzige hap opende ze haar bek en toonde ze haar blikkerende tandjes voor een aa...
Vertelling: Anatha – deel 1
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Anatha – deel 1

Een verhaal van Terrence Lauerhohn in 3 delen. De zon verdween zinderend rood achter de aardse horizon. Tane zuchtte, elke dageraad confronteerde hem met de gruwelijke waarheid, dat de ster uitdijde en heter werd. Deze gewelddadige zelfverbranding was haar trage zwanenzang. Haar hitte werd langzaamaan te veel voor het leven op de werelden en in de biotopen die rond haar cirkelden. ‘Jij bent niet schuldig. Niemand kan jouw gezang stoppen,’ zei Tane met zijn blik strak op het hemellichaam gevestigd. ‘Al het vernuft waarover de mensheid beschikte, al hun techniek. Ze hadden moeten vertrekken.’ Hij beet op zijn onderlip tot hij de pijn voelde. ‘Nee, grootheidswaan liet hen deze weg inslaan. En ze plaveiden dat pad met zelfbedrog.’ Hoogmoed komt voor de val. Een van hun eigen wijsheden. De...
Vertellingen: 1897 – deel 4
Actueel, Vertellingen

Vertellingen: 1897 – deel 4

Een verhaal van Terrence Lauerhohn in vier delen. 4. Omgeven door hout en steen ontwaakt de verschrikking weer. De helse jager kijkt op, kreunt, de zonnespiegel is voorbij haar volheid. Eén nacht blijft. Eén nacht slechts, om te jagen, om te voeden. Een maand volgt, een martelend leven als een sterveling. *** Giacomo lag onder wat bosjes die de kruising afbakenden waar hij de struikrover had gedood. Het was een wilde gok. Zijn voorgevoel bleek juist. Het rijtuig van de signorina kwam in zicht. Hij wachtte tot het gepasseerd was en zette een nieuwe achtervolging in. Tot zijn verwondering ging de reis niet via Chioggia. De menner week van de hoofdweg af en koos voor de route die iets noordelijk van Venetië, bij de kust uitkwam. Aangekomen bij de oever van de laguna sloeg de koets ...
Vertellingen: 1897 – deel 3
Actueel, Vertellingen

Vertellingen: 1897 – deel 3

Een verhaal van Terrence Lauerhohn in vier delen. 3. ‘Temper uw weerschijn, moeder maan,’ fluistert het dorstige wezen met schrale stem. Het heft een klauw, strekt benige vingers uit naar het verarmde zonnelicht. Nagels, zwartgerand, rijten de lucht. Naar beneden gaan ze, kervend in vel, spieren, pezen. Hongerende lippen raken blanke huid. Een zachte zucht van dat wat voedsel wordt spoort de gulzigheid ongebreideld aan. Een kreng, in de tint van was, rest na het stillen. Een slap, leeg omhulsel dat als afval in het zwarte water neergelaten wordt. *** Giacomo wreef lusteloos de slaap uit zijn ogen. Stilletjes vervloekte hij zijn stommiteit van de dag ervoor. Hij had de nacht woelend doorgebracht, met het zinnenprikkelende beeld van de naakte signorina in zijn geest. Hij keek door...
Vertellingen: 1897 – deel 2
Actueel, Vertellingen

Vertellingen: 1897 – deel 2

Een verhaal van Terrence Lauerhohn in vier delen. 2 Onder een laken van duisternis overziet de jager het aardse, dorstig naar bloed. Later zal het stromen. Niets zal worden verspild. *** Hij arriveerde laat, veel te laat, de zon was net ondergegaan. Giacomo trok hard aan de deurbel, een koperen leeuwenkop met uitgestoken tong. Hij vloekte zacht, omdat hij de lengte van de reis en het woelige water van de Brenta had onderschat, en omdat hij de ijver van de gondelier die hem had gebracht, had overschat. Een minuut later kwam een bediende aanlopen, onder een zwakke lichtvlek uit de lantaarn die hij omhooghield. Toen hij dichterbij kwam herkende Giacomo de kleinste van de twee mannen die de signorina naar het politiebureau hadden begeleid. Het kereltje haalde het in sierlijke lussen ...

You cannot copy content of this page