zondag, december 7

Tag: Vertelling

Vertelling: Een unieke attractie – Germain Droogenbroodt
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Een unieke attractie – Germain Droogenbroodt

Door Germain DroogenbroodtToen de heer W. die ochtend uit zijn droomloze slaap gerinkeld werd, kon hij niet vermoeden wat hem die dag overkomen zou. Wel had hij reeds enkele dagen een hem tot nog toe onbekende pijn gevoeld, een vreemde pijn. Maar ziek was hij niet. Zijn handen, zijn vingers, ja zelfs de kootjes van zijn tenen waren door een vreemd, een aanhoudend jeuken aangetast. Maar zo erg om in bed te blijven was het ook niet, al was dat vreemd gevoel die dag erger dan de voorbije dagen. Het gaat wel over, had hij gedacht. Hij had zich gewassen, aangekleed, ontbeten en was met enige vertraging naar zijn zaak in het centrum van de stad vertrokken. Zoals iedere dag was de grootstad door het lawaai van duizenden luchtverpestende en toeterende auto’s uit haar slaap gerukt en kreeg ze ...
Vertelling: Een hemels leven
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Een hemels leven

Door Hay van den MunckhofO hemel! Hoe kon ik Roberto nu uit het oog verliezen? Voor een mens lijkt zoiets een kleine onachtzaamheid. Niet voor mij. Toen Michaël mij Roberto toewees, peperde hij het mij nog eens in. ‘Angelina,’ zei hij, ‘zolang het aan jou toevertrouwde mensenkind leeft, mag je nóóit, maar dan ook nóóit je aandacht laten verslappen. Het satansgebroed is overal en slaapt nooit. Het wacht geduldig op de dag dat jij een fout maakt.’ Die fatale dag is vandaag gekomen. Heel even richtte ik mijn aandacht niet op Roberto, maar op een jong stelletje dat op een bank zat te flikflooien, zonder zich van iets of iemand wat aan te trekken. Wat bezielde me om mij door zoiets banaals te laten afleiden?In paniek flits ik langs volle terrassen en drukke winkelpromenades, wanhopig ...
Fantasize-schrijfwedstrijd – eervolle vermelding: Het kermisknuffeltje – Jennifer Harper
Actueel, Beestachtig leuke schrijfwedstrijd, Rubrieken, Schrijfwedstrijden, Vertellingen

Fantasize-schrijfwedstrijd – eervolle vermelding: Het kermisknuffeltje – Jennifer Harper

Het kermisknuffeltjeDe kleine Johnny keek vol afschuw naar het speelgoedbeest dat hij die middag uit een grijpmachine op de kermis had gegrist, om het bij thuiskomst meteen in de vuilbak achter in de tuin te gooien. Het beest had verschrikkelijk gestonken en er was iets griezeligs aan, iets wat hij niet kon verklaren. Hij had gehoopt dat het zou wegrotten tussen de etensresten. Niets was minder waar; het knuffeltje stond nu doodstil op zijn achterpoten aan het voeteneind van Johnny’s bed, precies in de streep maanlicht dat tussen het kiertje van de gordijnen scheen. Het licht wierp een sinistere gloed over zijn grijze vacht. En er was nog iets anders dat Johnny de stuipen op het lijf joeg: het knuffeldiertje was aanzienlijk veranderd. Eerst had hij op twee achterpoten gestaan. Nu had ...
Fantasize-schrijfwedstrijd – shortlist: Het hart van de steenreus – An Neven
Actueel, Beestachtig leuke schrijfwedstrijd, Rubrieken, Schrijfwedstrijden, Vertellingen

Fantasize-schrijfwedstrijd – shortlist: Het hart van de steenreus – An Neven

Het hart van de steenreusDe staart brak steeds als eerste af. Een onmisbaar evenwichtsorgaan voor een pas uitgebarsten steenreus, slechts een nutteloos aanhangsel voor een volwassene. Het was niet zozeer dat Iwa haar staart zou missen, het ging er meer om wat het afbreken ervan betekende. Iwa nam de afgebroken staart in haar vuist en verbrijzelde hem tot gruis. Toen ze zich met een zucht overeind hees, brak een stukje van haar knieschijf af en rolde langs de helling naar beneden. Iwa sjokte erachteraan. Ze zag Kesseki al van ver staan. Door zijn grote gestalte viel hij op tussen de andere jonge steenreuzen. Toen hij haar zag, liep hij meteen naar haar toe en omhelsde haar stevig. Hij merkte niet hoe daarbij een stukje van haar schouder loskwam. Met een brede grijns vertelde hij haar ...
Vertelling: De strijd tegen de leefbelasting – deel 2
Actueel, Vertellingen

Vertelling: De strijd tegen de leefbelasting – deel 2

Dit is deel 2 en het slot. Lees ook deel 1.Door Eowen ValkNadat de aanwezigen de tempel hadden verlaten om de lichamen te begraven, ging Ania met de priesters naar de bloedboom voor een grondige inspectie. Aan de takken groeiden geen nieuwe bladeren, zelfs geen knoppen of kleine groene puntjes. De zon brandde op haar hoofd. De kale takken boden geen schaduw. Haar keel snakte naar een slok water. De hogepriester omhelsde de bast en legde zijn oor tegen het hout. ‘Ik hoor onrust. Er is iets mis.’ Hij stapte achteruit, trok een zakdoek uit de zak van zijn pij en veegde zijn voorhoofd droog. ‘In mijn jaren als hogepriester heb ik dit niet eerder meegemaakt. In mijn jeugd was er wel een jaar waarin de gewassen door ernstige schimmelplagen werden geteisterd. Dat kwam doordat een weduwna...
Vertelling: De alwetende verteller
Actueel, Vertellingen

Vertelling: De alwetende verteller

Door Killian McNeilOp een klein eilandje voor de kust van Borghaven staat een stenen toren, grijs en verweerd door ouderdom, net als de wachter die er woont. Bovenop de toren brandt elke nacht een vuur. Het waarschuwt de langsvarende schepen voor de gevaarlijke rotsen die met hoog water onder de golven verdwijnen. De oude man waakt over het vuur. Hij staat graag op de uitkijk, lurkend aan zijn pijp en denkend aan alles en iedereen. Zijn gedachten waaien dan mee met de wind en tijd lijkt voor hem niet langer te bestaan. Uren kan hij zo staan, kijkend naar de zeehonden op het grindstrand aan de voet van de toren of luisterend naar het gekrijs van de meeuwen, die laag over de schuimkoppen van de aanrollende golven scheren. Een keer in de week, als de golfslag het toelaat, roeit hij naar...
Vertelling: De liefde van Vis en Vogel
Actueel, Vertellingen

Vertelling: De liefde van Vis en Vogel

Door Guido EekhautZe hielden van elkaar zoals niet eerder twee goddelijke schepsels van elkaar hielden. Jaren later, nadat alles voorbij was, verdrongen de mythen over de minnaars de echte historische gebeurtenissen, maar de mensen verkozen uiteindelijk de mythen te horen. Maar toen, in hun eigen dagen, waren mensen niet erg blij om hun liefde voor elkaar. Het is ongepast, stelden sommigen. Het is een zonde, fluisterden anderen. Het is tegennatuurlijk, waarschuwden enkelingen. Het is een vergissing, sisten de meesten. Want hun liefde kruiste vele grenzen. Geen culturele grenzen, wat al eerder was gedaan. Geen raciale grenzen. Niet van godsdienst of gebruiken, maar van soorten. Hij was een Vogel, zij was een Vis.Ze ontmoetten elkaar in het kantoor van een handelaar op Nieuw-Caledo...
Kerstvertelling: Fideel
Actueel, Vertellingen

Kerstvertelling: Fideel

Door Ninja Paap-LuijtenHet was stil op het Wilhelminaplein. Dat was het bijna altijd ‘s nachts, maar nu leek het erger dan anders. Dat kwam misschien door de kerstboom die daar vrolijk stond te schitteren in de kraakheldere nacht. Zelfs de kerk leek vriendelijk, vredig en verwelkomend. Zelfs voor mij. Zonder het te beseffen was ik bij de fontein blijven staan, mijmerend over plastic lampjes en holle beloften. Bah. Ik keerde de kerstboom mijn rug toe en wilde met grote passen verder lopen, toen ik onder een van de bankjes dat kleine balletje vacht zag zitten. Een deel van mij wilde doorlopen. Een ander deel, dat veel ouder was, hield me tegen. Zo had ik ook ooit gezeten. Op een bank, in plaats van eronder, maar verder exact hetzelfde. Rillend van kou, eenzaamheid en angst, niet in...
Vertelling: Ritme
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Ritme

Door Reinier SwartkenHet was een duur adres. Dat had ik meteen al begrepen. Desondanks was ik verrast toen het om een monumentaal grachtenpand bleek te gaan dat eerder geschikt leek om als hoofdkantoor van een bank of een verzekeringsmaatschappij te dienen dan als woonhuis. Nadat ik mijn fiets had vastgezet, liep ik de stenen trap op. Het glimmend gepoetste koperen naamplaatje klopte wel degelijk: G. M. J. van Henegouwen. Een beetje zenuwachtig drukte ik op de bel. Het was een hele eer dat ik bij haar thuis mocht komen, maar dat zou ik niet zeggen. Het klonk zo gekunsteld en paste niet meer in deze tijd. Professor van Henegouwen had niet veel op met haar studenten en de studenten hadden niet veel op met professor van Henegouwen. Toch scheen ik op de een of andere manier indruk op haar...
Vertelling: Het gebedenboek van jonkvrouw Amber
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Het gebedenboek van jonkvrouw Amber

Door Guido EekhautDrie deelnemers slagen erin uit het gebouw te ontsnappen voordat het implodeert, alsof het opgeslokt wordt door een zwart gat waarbij alle restanten van beschaving en fatsoen verdwijnen. Drie maar. Een onbekend aantal wordt nooit meer teruggezien, tenzij het een of andere wormgat hen weer uitspuwt, maar dan slechts in de vorm van nanodeeltjes. Het publiek vindt dit allemaal best fijn, zolang zij maar niet de verzekeringspremies moeten neertellen. Amber Dexter kijkt over de stad. Er zijn nog honderden andere gebouwen te vernietigen. Dat is meer dan ze aankan. Er zullen ook nooit genoeg deelnemers aan het spel zijn. Jammer, maar ze wordt hier hoe dan ook rijk van. Elke minuut van interplanetaire verspreiding van zulke evenementen op Y-Toob levert haar een som geld op d...

You cannot copy content of this page