Door Zadok Samson

Ik ben geen fan van animatie of het superheldengenre, tenzij het iets speciaals is. Batman: Gotham by Gaslight heeft dat bijzondere. Deze donkere animatiefilm is gesitueerd in het Victoriaanse tijdperk. De door klinkers geplaveide straten zijn verlicht door ouderwetse gasvlammen, het geluid van paard en koets is overal hoorbaar. In smoezelige cafés worden problemen weggedronken en zijn armoedige prostituees op zoek naar gewillige mannen met een dikke portemonnee. De stad ligt veelal in dikke mist gehuld.

Tegen wie moet onze gemaskerde held het opnemen, is de hamvraag in deze film. Regisseur en producent Sam Lieu en scriptschrijver Jim Krieg hebben daar een geweldig antwoord op gevonden: er loopt een seriemoordenaar rond in Gotham City die het op weerloze prostituees heeft voorzien. Hij draagt een hoge hoed en lange jas met opstaande kraag. Zijn moordwapen is een chirurgisch mesje waarmee hij zijn slachtoffers afslacht; onze dader is Jack the Ripper.

De politie beweert alle aandacht aan de gruwelijke moorden te schenken, de burgemeester is echter meer begaan met de aanstaande opening van Gothams Wereldtentoonstelling. Selina Kyle, een actrice die optreedt in een sjofel theater, vindt het schandalig dat vrouwen niet meer veilig over straat kunnen, maar als ze meer actie eist wordt ze uitgelachen.Terwijl de wildste geruchten rond gaan over wie Jack nou zou kunnen zijn, doen zowel Selina als Batman zelf pogingen om de seriemoordenaar te pakken.

Het verhaal zit mooi strak in elkaar. Het is een film van zeventig minuten en elke minuut draagt iets bij aan het verhaal. Hetzelfde geldt voor de personages, die ieder hun eigen functie hebben, zonder dat ze puur als schaakstukken dienen. Niet iedereen krijgt evenveel diepgang mee, maar met kleine, intieme momenten weten de makers toch emotionele diepte aan het plot te geven. Met name de romance tussen Selina en Bruce wordt fijn uitgewerkt, wat de film een beetje lucht geeft.

Lieu en Krieg hebben ook hun best gedaan om Batman: Gotham by Gaslight een volwassen karakter mee te geven. Batman speelt zich normaal gesproken al af in een volwassen wereld, in deze versie wordt het nog duisterder. Er vloeit flink wat bloed, de personages roken en drinken en zijn beslist niet op hun mondje gevallen. Gecombineerd met de Victoriaanse achtergrond krijgt deze titel iets ‘gothics’, alsof de schrijvers waren geïnspireerd door de verhalen van Edgar Allan Poe. Het is duidelijk niet bedoeld voor het jonge publiek.

Ik had wel meer verwacht bij de onthulling van Jack the Ripper, al wordt een belangrijk personage uit Batmans wereld in een ander, onverwacht, daglicht gezet. Bovendien is deze film minder bedoeld als raadspelletje naar de dader en meer als opbouw naar het eindgevecht. Die is erg sterk. De spanning komt tot zijn hoogtepunt, voor heel even is het zelfs de vraag of de juiste personages de finale bereiken.

Er zijn meerdere films over Jack the Ripper geweest, zoals From Hell en Jack’s Back. Batman: Gotham by Gaslight geeft een fictieve draai aan de geschiedenis van Jack. Het gaat de makers er niet om wie, in historisch opzicht, de in mysteries gehulde seriemoordenaar was. Ze willen het ultieme kwaad tegenover de iconische superheld zetten om te zien wat er dan gebeurt. Het levert een prachtige thriller met horrortrekjes op. Ik mag dan (nog steeds) geen fan van dit genre zijn, Batman: Gotham by Gaslight is een schot in de roos.