Na 34 jaar wachten sinds Star Wars: Return of the Jedi in 1983 uitkwam, zien we in Star Wars: The Last Jedi eindelijk wat er van Luke Skywalker geworden is. Na de glimp die we van hem opvingen in Star Wars: The Force Awakens uit 2015 werden de vragen rond de nieuwe situatie in het Star Wars universum alleen maar groter. Nu we antwoorden krijgen, zijn deze bitterzoet.

Leren los te laten, dat was mijn eerste gedachte toen ik de filmzaal uitliep na het zien van Star Wars: The Last Jedi. In plaats van bij het verleden te blijven gaan we naar de toekomst met de Star Wars franchise. Met Episode VII: The Force Awakens werden wij er al zachtjes aan in geduwd, nu gaat het een stapje verder. Episode VIII: The Last Jedi  is ingetogen, bijna bescheiden zelfs, met weinig bombastische actie maar met veel diepgang bij de personages.

Trouw en respect voor Star Wars

In tegenstelling tot episodes I, II en III heeft regisseur Rian Johnson (Looper, Breaking Bad) met de Disney studio er voor gekozen de Star Wars lore met meer trouw en respect te volgen. The Last Jedi pakt de moeilijke momenten dan ook zonder meer aan. De rebellie is flink uitgedund, de bezorgdheid is voelbaar. Luke Skywalker (Mark Hamill) is een gebroken oude man. De zoektocht naar groei die hij, Leia en Han in al die eerdere jaren opgebouwd hebben is nu tot een einde gekomen.

  De cyclus is compleet

Luke Skywalker is mijn held, dat is hij van meet af aan geweest. Ik heb hem gemist en het voelde in Star Wars: The Last Jedi meteen als vertrouwd. Zijn ontwikkeling gedurende de films, boeken en strips heb ik altijd gevolgd en ik ben met hem meegegroeid. Ik ken zijn pijn en zie deze ook terug in de film. Hamill zet het beeld secuur en ultiem neer. Hij kent zijn alter ego door en door en brengt dat ook over. Hierdoor kun je je dan ook beter vereenzelvigen met de keuzes die Luke en Leia moeten maken en wordt het gemis van Han ook meteen minder. De cyclus is dan nu ook compleet. Een nieuwe generatie Jedi en rebellen zal de strijd tegen de Dark Side moeten gaan voortzetten. De helden van toen maken plaats voor nieuwe helden.

Star Wars: The Last Jedi – nostalgie zoals het bedoeld is

Soms waan je jezelf even terug in episodes IV, V en VI; de jonge hoofdrolspelers komen ook voor allerhande keuzes te staan; goed of kwaad, is iemand nog te redden? Wie staat er aan hun kant en wie toch niet? De antwoorden die zij vinden kunnen verrassend zijn.  Toch komen ze, ieder voor zich, voor keuzes te staan die hun persoonlijke koers verder zullen bepalen en dat zorgt soms voor hele indrukwekkende situaties en confrontaties.  Kijk hierbij bijvoorbeeld naar de diepe connectie die Kylo Ren en Rey met elkaar hebben.

In de geest van Luke Skywalker

Rey (Daisy Ridley) zal het pad dat ik van Luke herken nu ook moeten gaan bewandelen. Haar connectie met de Force is al ontzettend sterk en natuurlijk. Ik ben dan ook benieuwd hoe het haar vergaat. De worsteling van haar tegenhanger aan de Dark Side – Kylo Ren (Adam Driver) –met zijn lotsbestemming is en voelt echt. Het personage is sterker, voller en vangt de moeilijke introductie uit The Force Awakens prima op.

In tegenstelling tot Rogue One en The Force Awakens gaat het verhaal in Star Wars: The Last Jedi dieper. Je krijgt minder grote effecten te zien, maar het doet de film goed. Een overgang van het oude naar het nieuwe moet zorgvuldig worden gemaakt en heeft geen grote meerwaarde bij zaken die af zouden kunnen leiden. Dit ingetogene beviel mij prima en zet het toneel klaar voor alle verdere delen.

Toch een return of the Jedi?

Ik twijfel er daarbij niet aan dat de Jedi zullen overleven. De Force is niet iets dat je hebt, leert Rey. De Force is iets dat er simpelweg is, dit is de natuur. Hierdoor zal er altijd wel iemand opstaan en het zich eigen maken. Vóór de Clone-oorlogen was de Jedi Orde groot en sterk, maar ook daarna wist de religie stand te houden, met of zonder de gevestigde dan wel geschreven leer. Ik maak me in ieder geval geen zorgen.

Star Wars: The Last Jedi verrijkt je, de acteurs zetten sterke personages neer,  de CGI is geloofwaardig (er is een heel mooi moment in 3D met een Star Destroyer) en na twee en een half uur kijken was de film alsnog te snel afgelopen. Ik ben zeer onder de indruk van dit deel en zal de franchise in de toekomst dan ook op de voet blijven volgen.

Star Wars: The Last Jedi draait nu in de bioscopen, waaronder in de gloednieuwe 4DX-zalen van Pathé.