zaterdag, december 6

Vertellingen

Vertelling: Primaten – Guido Eekhaut
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Primaten – Guido Eekhaut

Door Guido Eekhaut‘Is deze reis werkelijk noodzakelijk?’ vraagt Boogschutter Nix enigszins gedempt aan Assistent When, terwijl hij uit het ovalen simulatieraam naar de planeet kijkt, paars en groen en grijs en helemaal niet aantrekkelijk. Enkele Geesten haasten zich langs de zoldering van de grote en gerieflijk ingerichte kajuit heen en weer, dragers van onvermoede maar weinig relevante boodschappen. ‘Uw aanwezigheid hier is essentieel,’ pleit Assistent When, net iets te verontschuldigend naar de zin van Boodschutter Nix, alsof hij zelf verantwoordelijk is voor deze situatie. ‘Uw werkelijke, actuele en vooral lijfelijke aanwezigheid.’ ‘Belachelijk,’ gromt Boogschutter Nix, hoewel hij weet dat Assistent When zich door dergelijke reacties niet uit het lood zal laten slaan. Zijn eigen a...
Vertelling: Hole 9 – Charles van Wettum
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Hole 9 – Charles van Wettum

Door Charles van WettumZoveel pech! Tot de afslag van hole 9 was alles goed gegaan. Ze stond op een gedeelde tweede plaats met Johnny Tisgelukt, één slag achter de aanvoerder van het klassement. Ze had genoten van haar naam op de ranglijst: Hassai-Terra net onder die van de illustere XiPang Luhman7. Ze wist dat haar twee zonen op aarde haar resultaten op de ranglijst van de tiende Interstellar Masters 9-Hole Pro Golf zouden volgen, de Interstellar was immers het belangrijkste golftoernooi van de bekende ruimte. Ze deed het uitstekend, wat zouden de jongens trots zijn op hun moeder! Hassai's vooruitzichten op een nog betere klassering waren prima. Ze had bij de holes op Luhman en Centauri de schade beperkt gehouden. De laatste hole was een thuiswedstrijd voor haar: een bijna vijf lich...
Vertelling: Tilt – Rob Geukens
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Tilt – Rob Geukens

Door Rob GeukensMen zei dat de horizonlijn niet altijd zo geplooid was, dat het landschap boven die lijn vroeger geen weerspiegeling was van ons eigen landschap. Ons leek het onmogelijk, maar de ouderen spraken over een tijd toen hun eigen grootouders jong waren en verhalen vertelden over zeilschepen die het Spiegelmeer bevoeren tot aan de horizonlijn en daar voorbij. Zij keerden na lange tijd terug, hun bemanningen vermoeid en bebaard, maar verrijkt met verhalen van wat zich aan de oevers van de overkant allemaal bevond. ‘Het spiegelbeeld van onze oevers,’ gromden onze ouders, wanneer we als kinderen deze verhalen opgewonden kwamen navertellen. Want iedereen wist natuurlijk dat je de horizonlijn niet kon oversteken. Wie de Plooi durfde te naderen kwam zichzelf tegen, eerst als een st...
Vertelling: Hak en Elite en het trekken van de ijzeraders – Charles van Wettum
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Hak en Elite en het trekken van de ijzeraders – Charles van Wettum

Door Charles van WettumZe ligt plat. Ze is beschadigd tot diep in haar kern, ze weten nog niet of ze haar kunnen herstellen. Het is mijn schuld dat ze hier op de grond ligt. Naast haar liggen de brokstukken die van haar zijn afgebroken, gerangschikt naar de plaats waar ze weer zullen moeten ingevoegd. Een bord met kleinere brokstukken en splinters heeft de Dokter-Hersteller aan haar hoofdeinde gelegd. Niemand weet nog waar die geplaatst moeten worden of welke splinters essentieel zullen blijken voor herstel. Niemand kan voorspellen of daarna de magneetlijnen zullen hechten, de vochtverbindingen kunnen worden dichtgelast, de mineraaladers weer zullen gaan geleiden. Zijn haar processen definitief gestopt? Ik weet het niet, de Dokter-Hersteller kraakt en steunt en geeft geen enkel hoopvol...
Vertelling: De horizon – Thomas Nolet
Actueel, Vertellingen

Vertelling: De horizon – Thomas Nolet

Door Thomas NoletPlotseling was er bewustzijn. De ogen van Dak Midden Voor waren altijd al open geweest. Hij had het panorama voor hem al in zich opgenomen zolang als hij bestond. Maar nu verschenen er woorden in de ruimte achter zijn ogen. Hij kon namen geven aan de dingen die hij zag. Eerst langzaam, dan steeds sneller. Als een breuk in een dam, waar in het begin een klein stroompje water doorsijpelt, om gaandeweg in een onophoudelijke stortvloed over te gaan. Hemel… Maan, wolken… Huizen, daken, deuren, ramen… Straat, straatlantaarns, hek, park, stad, stadsmuur, velden, bossen, heuvels... Horizon. Tot nu toe had hij hier onbeweeglijk gehangen, tegen de muur, net onder de rand van het hoge dak van dit herenhuis. Zijn achterpoten omklauwden een kleine sokkel, zijn vleugels waren uitg...
Vertelling: De hersenen van Dr. Weinstein – Germain Droogenbroodt
Actueel, Vertellingen

Vertelling: De hersenen van Dr. Weinstein – Germain Droogenbroodt

Door Germain Droogenbroodt "Geräte dürfen nur zum Nützen, nicht zum Schaden der Menschen gebraucht werden." Carl Friedrich von Weizsäcker Toestellen mogen enkel voor het nut, niet tot schade van de mensen gebruikt worden.  De dag dat ik mij voor de job als ruitenwasser bij de Foundation for Neutralisation aanmeldde, had ik in de verste verte niet kunnen vermoeden welk verschrikkelijk voorval er mij zou overkomen. Het was mijn eerste werkdag. Een jonge vrouw die een legeruniform droeg, opende de deur van het gebouw en liet mij binnen. ‘Je bent onze nieuwe ruitenwasser?’ vroeg ze met een ietwat zonderlinge glimlach. Ik knikte bevestigend, waarna ze mij met een handbeweging uitnodigde haar te volgen. Blijkbaar had iemand alles wat men voor het wassen van ruiten nodig had, ree...
Vertelling: Nix – Guido Eekhaut
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Nix – Guido Eekhaut

Door Guido EekhautBoogschutter Nix kijkt vanuit zijn kamer uit over de immense stad, die baadt onder de laatste stralen van de ondergaande zon. De twee manen, onvolmaakte parels, zijn reeds aan de hemel verschenen, elkaar achterna jagend, sterren met zich meeslepend. Ergens in de diepte van de stad huilen nachthonden omdat weldra hun heerschappij aanvangt, klagen de laatste vogels alvorens schuilplaatsen te zoeken en weerklinkt het bijna monotone geluid van de machines die vliegen en van de machines die voor energie zorgen. Boogschutter Nix houdt ervan hier elke avond te staan, tenzij ernstige zaken hem elders noden. Achter hem opent zich een deur met een nauwelijks waarneembare zucht en sluit zich dan weer. Hij draait het hoofd niet om, want er is maar één enkele bezoeker die hij ver...
Vertelling: De schrijfmachine – Jennifer Bholasingh
Actueel, Vertellingen

Vertelling: De schrijfmachine – Jennifer Bholasingh

Door Jennifer BholasinghDe regenachtige storm veranderde Old Peace Town in een spookachtig stadje. De goten langs de straten stroomden vol met bladeren, uitgetrapte peuken en regenwater, terwijl Nick Cunningham op zolder achter zijn tweedehands Brother DeLuxe-schrijfmachine een sigaret zat te roken. Hij had het apparaat die middag aangeschaft bij Tony’s Thrift Shop. Het was een versleten ding, afkomstig uit het tijdperk dat Queen op de lokale televisie Bohemian rhapsody zong, de eerste Garfield-strip werd uitgebracht en Grease een wereldwijde blockbuster werd. Laura had hem een preek gegeven toen hij die middag drijfnat hun woning binnenstapte en op de deurmat zijn schoenen droog veegde, met de zware koffer, waarin de schrijfmachine zat, in zijn handen. Ze had hem nog net niet naar bu...
Vertelling: Deadline – Danitsja Kors
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Deadline – Danitsja Kors

Door Danitsja Kors'Wakker worden!' In het duister naast me stond een oude man in een witte nachtjapon. In zijn hand schommelde een ouderwetse lantaarn. Het kaarsje voorzag zijn rimpels en lange, groezelige dreadlocks van een interessant schaduwspel. Kreunend wilde ik me omdraaien, maar mijn handen vonden geen kussen, geen dekens, geen bed. Zelfs niet het kleedje dat normaliter voor mijn bed lag. Waar was ik? 'Niets is wat je denkt, Bram,' zei de man. 'Kom'. Met de kracht van een worstelaar greep hij mijn pols en trok me overeind. Ik kreeg de kans niet om tegen te spartelen, mijn hersenen waren nog bezig met registreren dat hij mijn naam wist. 'Kun je staan?' Natuurlijk kon ik staan. Zodra hij me losliet, zakte ik als een zoutzak op de grond. De ouwe grijnsde zijn rotte tanden bl...
Vertelling: De Sentinel – Mike Jansen
Actueel, Vertellingen

Vertelling: De Sentinel – Mike Jansen

Door Mike Jansen‘Ik zeg je, dat ding, schip, wat het ook is, het bewaakt de grootste schat van het universum,’ zei Jason. ‘Hoe kun je daar zo zeker van zijn?’ vroeg Alda. Ze stuurde hun kleine schip behendig door een asteroïdenveld. De discussie die ze met Jason voerde was niet nieuw, maar ze had plezier in het treiteren van de kleine Aardling. Jason zuchtte. ‘In de hele Zinnebereich is nooit iets gelijksoortigs gevonden. Wat ruïnes, ouwe troep, potscherven, tot we vlak buiten Tau Ceti deze wereld vonden.’ Hij tikte op de transparante koepel van hun scheepje waarin op grote afstand de donkergrijze bal van Hadasha lag, een schaduwwereld die diepe voren door de puinvelden trok die om de ster heen cirkelden. ‘En de bewaker, natuurlijk, de Sentinel. Wat een schok bracht die teweeg in de ...

You cannot copy content of this page