Door Zadok Samson

The Langoliers, de verfilming van het korte verhaal van Stephen King, geeft een heel bijzondere kijk op het thema tijdreizen. De film is geregisseerd door Tom Holland, die ook Thinner en Child’s Play op zijn resumé heeft staan. The Langoliers gaat over een vliegtuigreis die anders verloopt dan verwacht. Halverwege de vlucht wordt een handjevol passagiers wakker, om te ontdekken dat verder iedereen is verdwenen.

Piloot Brian Engle (David Morse – The Green Mile) en de passagiers Nick Hopewell (Mark Lindsay Chapman – Swamp Thing), Laurel Stevenson (Patricia Wettig – Alias), Don Gaffney (Frankie Faison – Maximum Overdrive), Albert Kaussner (Christopher Collet – Ultraman Tiga), Bethany Sims (Kimber Riddle – alleen bekend van The Langoliers), Bob Jenkins (Dean Stockwell – The Dunwich Horror), Rudy Warwick (Baxter Harris – Species II) en Craig Toomy (Bronson Pinchot – From a Place of Darkness) zijn de enige “overlevenden”. Dat zijn nogal wat personages. The Langoliers is dan ook verfilmd als miniserie, met twee delen van ongeveer anderhalf uur.

Als ze zijn geland op het vliegveld van Bangor, heeft de blinde Dinah het gevoel dat er iets helemaal niet goed zit. Haar gehoor is griezelig gevoelig en volgens haar komt er iets op ze af. Tel daar nog bij op dat het vrijwel windstil is op het vliegveld, er helemaal niemand rondloopt en al het eten en drinken letterlijk smakeloos is. De klokken staan stil. Vuur weigert te branden. Bob, mysterieschrijver van beroep, deduceert dat het iets met de tijd te maken moet hebben. Het zou zomaar kunnen dat deze plek een soort twilight zone is. Een tijdsvacuüm van een afgelopen periode. Ofwel, een restant van het verleden. De vraag is dan: wat gebeurt er met zo’n tijdsvacuüm? Want het verleden zal ooit eens helemaal gewist worden.

Daar komen de langoliers, ofwel “engelieren”, aan te pas. Deze wezens “happen” de tijd op. Dinah is de enige die ze kan horen en deze “tijdsvreters” komen steeds dichterbij. De groep moet zo snel mogelijk vertrekken. Maar als er geen ontsteking mogelijk is, hoe kan het vliegtuig dan überhaupt opstarten? Om de druk op te voeren, begint Craig steeds nerveuzer en labieler te worden. Hij wordt achtervolgd door spoken uit zijn verleden en draait langzaam door. Zullen de engelieren iedereen te pakken krijgen? Of blijft Craig als enige over?

The Langoliers biedt een originele invalshoek op het begrip tijd. Het idee dat het verleden niet zomaar verdwijnt, ergens achter kan blijven, waar het door happige wezens wordt weggewerkt, is simpel, vervreemdend en doodeng. Precies zoals de meeste verhalen van King in elkaar steken.

Technisch ziet het er weer wat knullig uit. De inrichting van de sets en de belichting geven The Langoliers het gevoel van een veredelde B-film. Het toppunt is hoe de engelieren in beeld worden gebracht. Ik kan visuele effecten noemen die nog wanstaltiger zijn, maar deze wezens zien er echt niet uit. Pas op het einde maken zij hun opwachting, dus zo’n ramp is het niet. Toch verwachtte ik iets beters dan dit. Alsof deze krakkemikkige tijdhappers angst kunnen aanjagen.

Fantasize Service: koop de film op Bol.com