Door Karen van den Andel
Eén van de populairste scenario’s binnen het thema ‘Einde van de Mensheid’ is nog altijd de zombieplaag. In welke vorm dan ook; of het nu trage zombies, blauwe zombies, historische zombies, rennende zombies of intelligente zombies zijn, het scenario blijft hopeloos. Maar heel soms is er wel degelijk een lichtpuntje te vinden.
Zo ook in World War Z van regisseur Marc Foster naar het boek van Max Brooks, waarin Brad Pitt de rol van Gerry Lane op zich neemt. Gerry is gestopt als VN-onderzoeker om meer tijd met zijn gezin door te kunnen brengen. Op een doodgewone ochtend ziet hij de ramp zich midden in het drukke centrum van Philadelphia ontvouwen, waarbij zijn allereerste prioriteit is om zijn vrouw en twee dochters veilig te houden. Noodgedwongen reist hij van Philadelphia naar Newark, waar zij met hulp van het leger en een VN-contact van Gerry uiteindelijk de stad weten te te ontvluchten. Echter blijkt bij aankomst op het vliegdekschip, dat ook als crisiscentrum dienst doet, blijkt dat de hulp die hen is geboden niet zonder voorwaarden is.
Gerry wordt opgedragen om samen met een elite-eenheid en viroloog Andrew Fassbach (Elyes Gabel – Scorpion, Interstellar, Game of Thrones) de oorsprong van het virus op te sporen zodat de viroloog een vaccin kan ontwikkelen. Als ze op de Amerikaanse luchtbasis in Zuid-Korea aankomen, waarvanuit een memo met het woord ‘zombie’is verstuurd, krijgt Gerry heel langzaam een beter beeld van wat er gaande is. In het cellenblok van de basis komt hij oog in oog met een oud CIA-man (David Morse – House, Contact, 12 Monkeys) die wapenhandelaar werd. Van hem krijgt Gerry informatie over Israel, waar men voorbereid leek te zijn, nog vóórdat de rest van de wereld bijgepraat was.
Gaandeweg begint bij Gerry het vermoeden te ontstaan dat de zombies mensen die oud zijn of ernstig ziekt zijn negeren. Hij begint zich dan ook af te vragen of het infecteren van de mensheid met een bekende en te genezen ziekte een oplossing kan zijn. Zijn zoektocht eindigt dan ook in Groot-Brittannie, bij een laboratorium van het WHO (World Health Organisation) dat door Peter Capaldi (Watership Down, Dr. Who, Torchwood) wordt gerund, waar hij hopelijk dan ook zijn antwoorden zal vinden.
Anders dan in de meeste zombiefilms waarin je enkel hoort dat het virus zich mondiaal heeft verspreid, neemt Foster je samen met Gerry ook daadwerkelijk mee op locatie; Korea, Israel en Groot-Brittannie. Waar hij ook naar toe gaat, het lijkt een hopeloze opgave. Hoe goed men ook voorbereid probeert lijkt te zijn, het virus is niet te stuiten.
Als de zombies over de muur in Jeruzalem klauteren en zich dan gedragen als een grote aansnellende golf is voor mij persoonlijk een indrukwekkend filmmoment. Ik moest even terugdenken aan de zombie-bal in Z-Nation, maar dat is van een andere orde.
De film geeft een goed overzicht van een man die uit bezorgdheid voor het welzijn van zijn familie noodgedwongen een vlucht tegen de tijd neemt. Foster kiest ervoor om geen grafische slachtpartijen tussen mens en wezen in beeld te brengen, want in dit genre best een verademing kan zijn. Het boek van Brooks was populair omdat het een realistische weergave zou geven van overleven tijdens een zombiecrisis. Ik heb zelf het boek nooit gelezen, dus ik kan geen uitspraken doen of dit in de film goed terugkomt, maar ik vind wel dat er een meer humane blik wordt gegeven op het gedrag van de mens tijdens een crisis.
Fantasize Service: koop de film op Bol.com
Wil je meer artikelen uit deze Special lezen? Klik hier voor het overzicht.
© 2020-2021 Fantasize