Door Sigrid Lensink-Damen en Ninja Paap-Luijten “Zij was zijn zelfmoordmissie.” Zo begint het korte verhaal Witruimte van Jasper Polane, dat in 2019 de Edge Zero Award won voor het beste genreverhaal van de Lage Landen. Dawud al-Harûn legt een bezoek af aan de heks Zahra in een Witruimte-versie, een soort geavanceerde augmented reality, van de vijftiende eeuw. In het Constantinopel van die tijdlijn woedt een strijd die alleen gewonnen kan worden als de gevreesde resetdemon C.A.D. wordt losgelaten op deze versie van de geschiedenis. Voor Dawud en het behoud van de (oorspronkelijke) geschiedenis is het van belang dat Constantinopel valt. Om de demon te ontketenen, moet de hoedster – de heks Zahra – een groot offer brengen, namelijk haar ware liefde vermoorden. Ze kan alleen niet liefhebb...

Door Jasper Polane Zij was zijn zelfmoordmissie. De heks zat in kleermakerszit in het midden van haar tent. Haar blote voeten met gekleurde teennagels staken onder haar zwarte abaja uit. Ze keek op toen Dawud binnenkwam en herschikte haar hijab. Hij was vergeten hoe mooi ze was. Haar ogen zwart als de nacht, poorten naar het duistere heelal, waarin het licht van de olielamp weerspiegelde als dansende sterren. Hartvormige lippen, dezelfde donkere henna als haar nagels. Expressieve smalle wenkbrauwen die de ravenzwarte kleur onthulden van haar onder de hoofddoek verborgen haren. ‘Ik ken u.’ Haar stem klonk diep en zoet. ‘Maar ik herinner me uw naam niet.’ ‘Dawud al-Harûn, van de Orde der Leergierigen.’ Hij maakte een buiging. ‘We hebben elkaar al eens eerder ontmoet. Lang geleden, op ...