Een verhaal van Isabelle Plomteux in vier delen. Lees ook deel 1 en deel 2. ‘In het bos.’ Een koud, nat bos. Kreunend hijs ik me overeind. ‘Kan je lopen?’ Hij krabbelt omhoog. In zijn kleren zitten grote scheuren. Nu hij genoeg bloed heeft gekregen, groeien zijn wonden hopelijk op vampiersnelheid dicht. ‘Waar is Charles?’ vraagt hij. Ik maak een vaag gebaar naar de helling achter ons. ‘Daarboven. Ziedend van woede zo te zien.’ Ik raap mijn jas op en laat mijn armen voorzichtig in de mouwen glijden. Met gefronste wenkbrauwen tuurt Halsteinn naar het rode licht dat de grens van de tuin nog steeds bestookt. ‘Waarom komt hij ons niet achterna?’ ‘Omdat hij dat niet kan. Kom mee, mijn achterwerk is zo ongeveer aan de grond vastgegroeid. En honger heb ik ook ondertussen.’ Als ik me wil o...