De kleuren van Dalik (deel 5, hoofdstukken 6 en 7) Benne van der Velde 6 Voor Dalik bestond er geen ‘zo snel mogelijk’. Of ‘later’. Op het moment dat hij zich door zijn slanke godin had laten uitkleden, gleed de tijd van hem af, als regenwater van een goed met olie ingewreven staf. Maar waar een staf houvast geeft op de weg die zijn eigenaar aflegt, verloor de jongen na een paar tellen in haar armen al het besef dat er een complete wereld buiten die omhelzing bestond. Daar, in een wereld waar hij geen deel meer van wilde uitmaken en er daardoor ook geen deel meer van uitmaken kon, verstreken de maanden. Ook de seizoenen volgden elkaar gewoon op. En zo werd het kouder en kouder en werd de wereld kaler en kaler, tot de winter in al haar ijskoude, dodelijke luister genadeloos over...