Door Terrence Lauerhohn Het avontuur leek uit te lopen op een groot fiasco. De hoop was vervlogen, alle middelen waarmee we ons konden verdedigen waren opgebruikt, terwijl de vijand nog zwaar bewapend was. Toen ineens verscheen de tovenaar. Hij sprak een magische spreuk, zwaaide een keer met zijn staf, en de vijand loste op. Eind goed, al goed. Maar, een goed eind? Natuurlijk zit geen enkele lezer op zo’n domper van een slot te wachten. In de literatuur noemen we dit een “deus ex machina”. Voor hen die niet weten wat deus ex machina is leg ik het even in het kort uit: deze term wordt gebruikt voor een plottwist die zomaar uit de lucht lijkt te vallen, - zie verzonnen stukje verhaal bovenaan deze column - alsof God (deus) ineens heeft besloten in te grijpen (ex machina – letterlij...