Het hart van de steenreus De staart brak steeds als eerste af. Een onmisbaar evenwichtsorgaan voor een pas uitgebarsten steenreus, slechts een nutteloos aanhangsel voor een volwassene. Het was niet zozeer dat Iwa haar staart zou missen, het ging er meer om wat het afbreken ervan betekende. Iwa nam de afgebroken staart in haar vuist en verbrijzelde hem tot gruis. Toen ze zich met een zucht overeind hees, brak een stukje van haar knieschijf af en rolde langs de helling naar beneden. Iwa sjokte erachteraan. Ze zag Kesseki al van ver staan. Door zijn grote gestalte viel hij op tussen de andere jonge steenreuzen. Toen hij haar zag, liep hij meteen naar haar toe en omhelsde haar stevig. Hij merkte niet hoe daarbij een stukje van haar schouder loskwam. Met een brede grijns vertelde hij haar ...