Het echte Disney-gevoel kent iedereen. Zo ook toen Beauty & the Beast in 1991 als animatiefilm uitkwam. De film en alles eromheen sprak enorm tot de verbeelding en won vele harten.

Door Karen van den Andel en Chris de Boer

Met de speelfilm even zo zeer, mooi om te zien was dat de verhaallijn, de karakters, de sfeer en de humor en magie trouw werden aangehouden. Nu was het echter nog meer te voelen.

Door een sterrencast – Emma Watson (Beauty), Ewan McGregor (Lumiere), Emma Thompson (mrs. Potts), Ian McKellen (Cogsworth), Luke Evans (Gaston) – in te zetten, werd het niveau zeker hoog gepresenteerd. Met name de karakters van Maurice en Le Fou, gespeeld door Kevin Kline en Josh Gad, waren goed herkenbaar.

Dat Disney het personage van Le Fou als openlijk –en door de dorpsbewoners als vanzelfsprekend beschouwde- LHBT neergezet heeft, evenzeer als met de donkere huidskleur van Tiana (Princess and the Frog, 2009), de Oosterse Mulan (1998), Pocahontas (1995) en de heerlijk vrijgevochten Merida (Brave, 2012) en Rapunzel (Tangled, 2010) was een echte verademing. Dit bewijst ons van Fantasize dat Disney met haar tijd meegaat. Ook van het feminisme van Beauty (en de hierboven genoemde prinsessen) hebben wij genoten: “Ik zal NOOIT met je trouwen, Gaston”

Een klein “Sound of Music” momentje was natuurlijk onvermijdelijk, maar dat kunnen wij Disney wel vergeven.

Het verhaal van Beauty & the Beast, gebaseerd op een Frans volksverhaal van Mme Gabrielle-Suzanne Barbot de Villeneuve werd in 1740 aangepast en verder uitgeschreven door de schrijfster Jeanne Marie Leprince de Beaumont, speelt zich af in Frankrijk, omstreeks 1765.

Beauty is een jonge vrouw die kan lezen en voor zichzelf denkt, met een ietwat zonderlinge vader (Maurice). In de animatiefilm is hij een uitvinder, in de speelfilmvariant een klokken- of speelgoedmaker.

Het feit dat Beauty een ontwikkelde vrouw is (iets dat tegen alles indruiste wat in die tijd acceptabel was voor de gewone man), is vooral vanwege haar schoonheid, iets wat een woeste aantrekkingskracht heeft op Gaston, de dorpsheld. Hij is in de veronderstelling dat zijn onbetwiste mannelijkheid de intelligentie van Beauty wel kan inperken, maar zijn echte belangstelling voor haar heeft vooral te maken met haar uiterlijk: “het mooiste meisje in het dorp – Mevrouw Gaston”.

Het contact tussen Beast en Beauty verloopt moeizaam. Hij is niet gewend te moeten vragen, zij weigert naar bevelen te luisteren en neemt haar eigen beslissingen. Ondertussen negeert het kasteelpersoneel de uitbarstingen van Beast om Beauty de ruimte te geven om te wennen aan een nieuwe situatie; dit vooral met de achterliggende hoop dat de twee elkaar te nader zullen komen. Na een confrontatie met de wolven in het bos rond het indrukwekkend vormgegeven kasteel komt de meer menselijke kant van Beast naar boven, maar de echte omslag in hun relatie komt op het moment dat Beast Beauty zijn enorme bibliotheek toont. Hun liefde voor literatuur brengt hen samen en maakt uiteindelijk de weg vrij om een echte band te vormen.

Beauty and the Beast volgt de oorspronkelijke film op de voet. Dat merk je aan de sfeer, aan de teksten en de muziek. Hoewel er onder Disneyfans een levendige discussie bestaat ‘of het wel goed is dat diverse klassiekers opnieuw verfilmd worden’ is dit bij deze film een non-discussie, want die is gemaakt met het grootst mogelijke respect voor het origineel.

Fantasize service: Koop Beauty and the Beast op Bol.com