Door Isabelle Plomteux
Op 22 november komt de verhalenbundel Werelden ontwaken uit van zeven enthousiaste schrijvers, die elkaar allemaal kennen van een schrijfgroep. Op 1 november startte de voorverkoop. Ik sprak ze over henzelf en het maakproces van Werelden ontwaken.
Kunnen jullie jezelf kort even voorstellen?
Anna Mattaar: Hoi, ik ben Anna en ik schrijf eigenlijk al mijn hele leven, met een piek in mijn tienerjaren, toen ik ook een eigen schrijfforum beheerde waarmee ik allerlei activiteiten voor schrijvers organiseerde. Daarna namen andere dingen het even over, maar inmiddels ben ik volop terug. Ik werk aan een fantasyserie die nog even op zich zal laten wachten, maar mijn verhaal in deze bundel geeft alvast een voorproefje van de setting. Het interessantste aan fantasy vind ik onderzoeken wat voor (persoonlijke) impact de fantastische elementen zouden kunnen hebben op de bewoners van zo’n wereld. Naast schrijver werk ik als schrijfcoach onder de naam Fictera Schrijfcoaching, want praten over schrijven en anderen ermee verder helpen doe ik bijna net zo graag als zelf verhalen verzinnen.
Antoni Dol: Ik ben Antoni Dol, sciencefictionschrijver en designer. Ik werkte 25 jaar in de IT en schrijf boeken in de serie De Superrealiteit, over een wereld waarin mixed reality het normale paradigma is geworden in plaats van schermen, toetsenborden en muizen. Bovendien schreef ik de sciencefictionroman Autonoom waarin een programmeur door het leger van de straat wordt geplukt om buitenaardse code te ontcijferen. Mijn vroege verhalen heb ik gebundeld en gepubliceerd als Het zwaartekrachtprobleem. Ik publiceer mijn eigen boeken en heb ook het grafisch ontwerp en de publicatie verzorgd van de bundel Werelden ontwaken. Daarnaast schrijf ik studieboeken over software, zoals Mastering Scrivener. Ik woon in de Amsterdamse Jordaan met mijn vrouw en een kat.
Heleen van den Hooven: Ik ben Heleen en ik woon in Vlissingen met mijn man en twee van onze drie kinderen, want de oudste studeert in Amsterdam. Dat is heel handig, want zo heb ik dus een logeeradres voor onze bijeenkomsten. Oorspronkelijk ben ik opgeleid als landschapvormgever en daarin heb ik diverse functies vervuld. In 2000 reisden we een jaar de wereld rond, het grootste gedeelte in Midden- en Zuid-Amerika. In 2010 ben ik Ateljee aan Zee begonnen, waar ik tot 2020 als viltkunstenares gewerkt heb en veel les heb gegeven op scholen. Tijdens het creëren van een serie viltlandschappen in de vorm van eilanden ging ik met naald en draad op reis. Tijdens dat proces borrelden zoveel verhalen op dat ik ben gaan schrijven en ik niet meer ben opgehouden. Ik schrijf aan de epische fantasie Zwerfstenen die op zeven van mijn vilteilanden speelt. Daarnaast schrijf ik kortere verhalen voor schrijfwedstrijden.
Marieke Frankema: Hai, ik ben Marieke Frankema. Ik schrijf onder meer fantasy en kinderboeken. Mijn feelgoodboeken komen uit onder mijn pseudoniem, Mary K. Franklin. In alles wat ik doe spelen verhalen een rol, of ik ze nu in woorden vang voor in boeken of op toneel, vertel in de vorm van een lied als musicalartiest, voorlees als voice-over of wanneer ik met mijn coachingscliënten het verhaal van hun leven nog mooier maak. Elk verhaal heeft een sprankeltje magie en daar schijn ik graag een licht op.
Mariëlle Douma: Ik ben Mariëlle, samen met mijn man en twee caviaatjes woon ik in Groningen. Ik schrijf al fantasy zo lang ik me kan herinneren. Het liefst ben ik de hele dag aan het schrijven en lezen. Toen ik zestien was, werd mijn boek Elfenprins uitgegeven. Dat ben ik nu aan het herschrijven om het weer opnieuw uit te brengen. Daarnaast schrijf ik graag korte verhalen waarin ik af en toe ook graag de lieflijke kant van fantasy uitlicht. Het mooiste aan fantasy vind ik dat het geen grenzen heeft, je eigen fantasie bepaalt de grenzen.
Robin Rozendal: Ik ben Robin Rozendal, fantasyliefhebber van jongs af aan! Al jaren werk ik aan een lang fantasyverhaal, waarvan het eerste boek in 2023 zal verschijnen bij Zilverspoor. Die serie gaat De levende steden heten, en daarvan is mijn bundelverhaal een voorproefje. Naast schrijven teken ik ook graag. Zo tekende ik al twee keer de omslag van Vonk Magazine, de coverillustratie van onze bundel, en ben ik bezig met het illustreren van een kinderboek dat binnenkort bij Zilverbron uitkomt. In het dagelijks leven werk ik als videomaker en fotograaf (wat ook goed van pas komt in mijn schrijf- en tekenwerk) en woon ik in Amsterdam met twee katten.
Tom Kruijsen: Ik ben Tom en ik schrijf alweer een poos fantasy- en sciencefictionverhalen in allerlei subgenres, want ik vind het leuk om steeds iets nieuws te proberen. Met die verhalen heb ik aan een hoop wedstrijden meegedaan en een paar ervan zijn ook gepubliceerd. Daarnaast beheer ik de website Vonk waarop ik recensies, artikelen en verhalen van andere schrijvers plaats. In het dagelijks leven schrijf ik software en ik woon in Amersfoort met mijn vrouw, dochter en twee katten.
Sinds wanneer bestaat de schrijfgroep?
Robin: In februari 2019 werd de eerste bijeenkomst georganiseerd door de Stichting ter Bevordering van het Fantastische Genre. Er kwamen zo’n 12 mensen op af. Daarna is de groep zelfstandig doorgegaan, en komt maandelijks bijeen om over schrijven te praten.
Wanneer en waarom heb je je bij de schrijfgroep aangesloten?
Antoni: Op zoek naar feedback en contact met andere sciencefictionschrijvers reageerde ik op een oproep via Facebook om mee te doen met een groep van zo’n twaalf schrijvers. We hebben elkaar ontmoet bij een eerste bijeenkomst, waarbij we korte verhalen van elkaar beoordeelden en ons aan elkaar voorstelden. Van daaruit is de groep ontstaan, maar er zijn mensen afgevallen en bij gekomen.
Robin: Toen de oproep verscheen van de Stichting Fantastisch Genre was ik meteen geïnteresseerd, maar ik weet nog dat ik twijfelde of ik me wel moest aanmelden. Er waren een soort vereisten om mee te mogen doen: je moest al iets gepubliceerd hebben, of hoog gescoord hebben bij een verhalenwedstrijd. Mijn hoogste Harland Awards-score was dat ik 35e was geworden. Maar ik nam het schrijven serieus en had ambitie om mijn boekenserie uit te gaan geven. En ik weet hoe waardevol zo’n feedbackgroep kan zijn, dus ben toch gegaan. Nou, daar heb ik natuurlijk geen moment spijt van gehad!
Anna: Die originele oproep kwam langs in een periode waarin ik het schrijven weer serieuzer wilde oppakken en zocht naar ondersteuning en contact met andere schrijvers, dus ik was direct geïnteresseerd en meldde me aan.
Mariëlle: Ik ben er ook vanaf het begin bij. Ik vond het een prachtig initiatief en wilde na een periode van wat minder schrijven graag weer actief aan de slag! Ik wilde ook echt groeien als schrijver dus was ook heel erg op zoek naar goede feedback.
Tom: Ik zit er ook sinds de eerste bijeenkomst bij. Ik had niet zo heel lang daarvoor de schrijversacademie afgerond en was op zoek naar een nieuwe manier om regelmatig in contact te zijn met andere schrijvers om elkaar vooruit te helpen. Deze groep leek me daar perfect voor en dat is ook zo gebleken.
Marieke: Ik maak sinds februari 2022 deel uit van de schrijfgroep.
Heleen: Ik moest even in de notulen zoeken en vond mijn naam voor het eerst op 14 februari 2021. Samen kom je verder. Om te groeien en je verhalen beter te maken is zo’n schrijfgroep heel fijn. We denken mee met elkaar, steunen en inspireren.
Wat betekent de groep voor jou?
Mariëlle: De groep heeft mij heel erg geholpen om minder kritisch op mijzelf te zijn. Ik ben makkelijk zo kritisch op mijn eigen schrijven dat ik soms niet eens een eerste versie kon afmaken zonder die zelf al af te kraken. De groep heeft mij geholpen om dit wat meer los te laten, waardoor ik ook weer veel meer plezier heb gekregen in het schrijven, en dat betekent heel veel voor mij!
Robin: Voor mij is de groep een fijne stok achter de deur, doordat we maandelijkse bijeenkomsten hebben en werken met maand- en jaardoelen. Het horen hoe de anderen alles aanpakken is superwaardevol, en aan samen sparren over schrijfproblemen heb ik heel veel. En nu natuurlijk deze bundel, zo gaaf!
Anna: Bovenal een fijne groep schrijfvrienden om me heen. Ik heb me jarenlang door allerlei omstandigheden vrij eenzaam en geïsoleerd gevoeld, en mede dankzij deze groep is dat inmiddels wel anders! Het is enorm inspirerend om elke maand bij te kletsen met mensen die allemaal op hun eigen manier hetzelfde doel voor ogen hebben: steeds betere verhalen schrijven en die ook uitgeven. Daarbij zijn al die verzamelde talenten, kennis, ervaring en contacten ook superwaardevol, van aangeraden schrijfadviesboeken die eyeopeners voor me waren tot aan dit fantastische project waar we samen aan hebben gewerkt.
Antoni: De verantwoording die je elke maand aflegt voor je maand- en jaardoelen is een goede motivatie om te schrijven en te publiceren. Het is leerzaam om de reacties van de andere leden te krijgen, maar nog veel meer leer je van feedback geven op het werk van anderen. Het produceren en publiceren van deze bundel heeft de groep een gezamenlijk doel gegeven, waar we allemaal hard naar toe hebben gewerkt. Dat heeft, ondanks verschil van mening over redactie of distributie, de groep bij elkaar gebracht.
Tom: In het begin was het voor mij een manier om bezig te blijven met schrijven. Een stok achter de deur zoals anderen het ook noemden, zodat ik voortgang kon blijven maken. Dat wil niet altijd meer lukken door allerlei verschillende redenen, maar door contact te houden, gebeurt er toch altijd wel iets op schrijfvlak. Doordat we elkaar virtueel veel spreken via het forum of Discord, is er altijd iemand in de buurt met wie je even kunt sparren over schrijfdingen, waardoor je nooit lang vast hoeft te zitten.
Marieke: Het is zo fijn om over schrijven te praten met mensen die er net zo’n passie voor hebben als jij, om feedback te geven en te krijgen, om samen te groeien en supermooie verhalen de wereld in te brengen! Ik ben heel blij met de schrijfgroep en dankbaar voor de mooie reis die we samen ondernemen.
Waar gaat jouw verhaal over (zonder al te veel te spoilen) en tot welk genre behoort het?
Mariëlle: Faylars transformatie is echt een fantasyverhaal, met draken en magie en alles erop en eraan. Het gaat over Raelon, een rasechte rokkenjager. Wanneer hij voor de zoveelste keer uit een dorp wordt verjaagd, besluit hij eindelijk op zoek te gaan naar zijn echte afkomst en de betekenis van de tekens die zijn huid bedekken. Zijn zoektocht leidt hem naar een mysterieus eiland, waar hij de liefde van zijn leven ontmoet. Er is echter één probleem: ze is een draak.
Robin: De huilende stad is pure fantasy: een compleet andere wereld met niet-menselijke personages (hoewel ze wel behoorlijk menselijk zijn), magie en wonderbaarlijke settings! Het verhaal draait om een levende stad die doordraait, en een jonge vrouw met trauma’s en wraakplannen die daarin terechtkomt.
Anna: Winterwaker is ook fantasy, maar met een lager gehalte aan magisch spektakel dan de verhalen van Mariëlle en Robin. Het is een winters mysterieverhaal met als belangrijkste fantasy-element de personages zelf, die geen mensen zijn maar koudbloedige ‘schubbelingen’. De hoofdpersoon, Steenkop, verzet zich tegen de strenge rolverdeling die in hun cultuur geldt. Dan zet een verdwijning in de vrieskou ineens meer op het spel dan zijn gevecht om zijn identiteit.
Antoni: Federica’s metamorfose is het sciencefictionverhaal in deze bundel, hoewel het boek waarvan dit het achtergrondverhaal is eerder fantasy is. Het verhaal vertelt de geschiedenis van het ontstaan van rupsen zo groot als volwassen varkens en nachtvlinders met vleugels met een spanwijdte van twee meter. Dat is de werkelijkheid in de roman Het plasticmuseum, waarvan Federica’s metamorfose het achtergrondverhaal is.
Heleen: Zeesteen is een rijk gedecoreerd magisch verhaal over de zee. De Grimoire (toverboek) van de oneindige zee speelt op de achtergrond een belangrijke rol en stuurt de magie in deze wereld aan. Zo komt er een zeeheks in voor, een inktvloek en zeejuwelen die tot leven kunnen komen. Als er een bijzondere zeesteen aanspoelt wordt kapitein Daniz van de Golvenjager door de Grimoire aangewezen om de steen naar nieuw land te brengen. Als haar missie slaagt, is het zeevolk gered, maar een inktvloek achtervolgt het schip en brengt de missie in gevaar. Kan Daniz het tij nog keren?
Marieke: Duizend doden is een mix van magisch-realisme, fantasy en spiritualiteit. Wanneer scepticus Jurriaan zijn vrouw verliest, moet hij al zijn ideeën over de realiteit loslaten om haar terug te vinden op de enige plek waar ze nog bestaat: in het verleden.
Tom: Klopjacht is een urban-fantasyverhaal zoals in de Dresden Files-serie, die mijn liefde voor dat subgenre heeft aangewakkerd. Dus dat betekent een hedendaagse setting met magie en monsters, in mijn geval Amsterdam met allerlei ondode wezens. In het verhaal probeert de necromantiër Alexander een klopgeest te verdrijven uit een gebouw van de universiteit. Dat gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot en er komt naast een goede dosis magie ook wat detectivewerk bij kijken.
Komen jullie fysiek samen of online? Op vaste tijdstippen? Wat doen jullie dan?
Anna: We komen bij elkaar op elke tweede zondag van de maand. Meestal fysiek, tenzij de agenda’s te vol zijn (of er een pandemie is uitgebroken), dan wordt het een videovergadering. Ik geloof niet dat we ooit een meeting hebben gemist, of wel?
Heleen: Nee, volgens mij ook niet. Meestal komen we bij elkaar in Amsterdam waar we gebruik kunnen maken van Robins kantoor en soms bij Anna in Woerden.
Mariëlle: Het lukt niet altijd om volledig fysiek bijeen te komen omdat sommige leden zoals ik ver weg wonen, als de trein dan even geen optie is dan is het fijn dat je af en toe digitaal kunt aansluiten.
Antoni: Tijdens de maandelijkse meetings worden de maanddoelen besproken en nieuwe maanddoelen vastgesteld. Daarnaast bespreken we problemen die op dat moment spelen, zoals vragen over taal, schrijven of publiceren. Bovendien worden successen gedeeld en hier en daar een hart onder iemands riem gestoken.
Tom: Iets wat we ook regelmatig doen is dat we allemaal een verhaal (of een deel van een verhaal) van een van ons lezen en van feedback voorzien. Zo kunnen we wat meer de diepte in gaan op een specifiek stuk en het is bovendien erg leerzaam om te zien wat anderen voor feedback geven op een stuk dat je zelf ook gelezen hebt.
Hoe en wanneer kwamen jullie op het idee om samen een verhalenbundel te maken?
Anna: Ik kwam laatst nog de notulen van de betreffende meeting tegen: 8 september 2019. De enige keer (tot nu toe) dat we met zijn allen naar Groningen reisden, waar Mariëlle woont.
Mariëlle: Ik weet het niet helemaal zeker meer, maar het zou kunnen dat het idee van mij is gekomen. (Maar als ik het fout heb wil ik natuurlijk niet de credits claimen!)
Robin: Haha, ik weet nog dat het ontstond, daar in de huiskamer in Groningen! Ik had het idee dat het van mij kwam, maar misschien was het ook wel gewoon de energie die daar in de kamer hing met ons, waardoor we het tegelijk dachten.
Antoni: Iedereen zag op het moment dat het idee ontstond de potentie ervan. Het heeft nog een hele tijd geduurd voordat de verhalen er waren en we daadwerkelijk in de richting van een bundel werkten. Op een gegeven moment is dat in een stroomversnelling geraakt en nu is het zover dat de bundel uitkomt.
Tom: Ik weet nog dat ik in het begin niet mee zou doen omdat ik me wilde richten op een groter verhaal waar ik mee bezig was. Uiteindelijk ging het toch kriebelen, kreeg in een idee en haakte ik alsnog aan.
Heleen: Het idee van de verhalenbundel was er al toen ik me aansloot. Gaaf om meteen aan te haken.
Marieke: Ik wist al een hele tijd voordat ik bij de schrijfgroep kwam, dat er een bundel op stapel stond. Ik had niet verwacht nog te kunnen instappen, maar toen er eenmaal een verhaal aan me trok ging het snel. Ik ben heel blij dat er nog een plekje was voor Duizend doden!
Hoe hebben jullie dat idee vervolgens in realiteit omgezet?
Mariëlle: Nadat het besluit was gevallen om een bundel te gaan maken, hebben we eerst een poos zitten broeden. Wat voor verhalen moeten erin? Gaan we allemaal iets nieuws schrijven of kiezen we een verhaal dat we al hadden liggen? Kunnen we een overkoepelende thema vinden? Allemaal dat soort vragen.
Anna: Ik geloof dat we vrij snel op het thema uitkwamen: verhalen die gerelateerd zijn aan langer werk waar we mee bezig zijn. Wat voor verhalen dat precies konden zijn, daar is nog lang over gediscussieerd. Sommigen hadden al een versie van een geschikt verhaal liggen, anderen moesten nog iets bedenken. Er zijn ook leden van de groep afgehaakt omdat hun verhaalplannen om verschillende redenen niet haalbaar waren, en anderen later aangehaakt.
Robin: Al met al is er dus wel wat tijd overheen gegaan voordat de bundel echt vorm begon te krijgen, wat ook goed was, denk ik! Het feit dat mijn eerste boek in mijn serie volgend jaar uitkomt, en we wilden dat de bundel zou uitkomen voordat alle grotere werken verschenen, maakte dat we besloten om nu de bundel uit te geven.
Antoni: Ik stelde al vroeg voor om de bundel te produceren, maar het duurde nog maanden voordat alle verhalen begonnen, laat staan afgerond waren. Op de meetings hielden we de voorgang bij in een spreadsheet, maar de druk erop was niet hoog. Vanaf het moment dat alle verhalen min of meer klaar waren, ging het snel. We kozen een omslagontwerp en selecteerden een van mijn voorstellen voor het binnenwerk. De verhalen kwamen terug van de redactrice en kwamen gecorrigeerd in de bundel terecht. Nadat iedereen een proefexemplaar had gekregen, corrigeerden we nog de laatste puntjes. Kleine aanpassingen aan de omslag vroegen om een nieuw proefexemplaar. Nu wordt het boek gedrukt en beschikbaar gemaakt voor Printing on Demand.
Anna: Misschien leuk om nog iets over de titel te zeggen. Dat was een uitgebreid proces van brainstormen en stemmen in meerdere rondes, waar we maanden over hebben gedaan. Maar in de laatste ronde besloten we toch unaniem tot Werelden ontwaken.
Tom: Met ons mooie Miro-bord.
Mariëlle: Oh jaaa, het Miro-bord, haha!
Anna: Virtuele gekleurde stickertjes op virtuele post-its plakken, werkte uitstekend!
Tom: Hoewel we verder alles zelf hebben gedaan, hebben we wel een professionele redacteur ingehuurd, omdat we wisten dat we voor onze eigen verhalen altijd een blinde vlek konden hebben en we iemand die helemaal onafhankelijk was ernaar wilden laten kijken.
Hoe was het om met de groep zo’n bundel te maken?
Heleen: We hadden voor mijn gevoel wel een lange aanloop nodig. Toen we elkaar weer maandelijks in levenden lijve konden zien, kwam er meer energie op en nu het bijna tastbaar is, zijn we bijna niet meer te stuiten. Een geweldig avontuur!
Mariëlle: Het geeft inderdaad heel veel energie dat je samen zoiets tot werkelijkheid kunt maken.
Tom: Toen er eenmaal echte deadlines bij kwamen kijken, was het soms ook wel stressvol, maar de vaart kwam er daardoor ook wel in.
Anna: Het mooiste vind ik om te zien hoe we elkaar echt aanvullen. Door alle feedback over en weer hebben we de verhalen goed kunnen aanscherpen, waarbij iedereen weer net op andere puntjes lette. Ook op omslag en binnenwerk heeft iedereen in meerdere rondes commentaar geleverd en hebben we met zijn allen gezocht naar de mooiste oplossingen. Om nog maar niet te spreken van de individuele talenten die iedereen aan het geheel heeft bijgedragen. Een fantastisch project om deel van uit te maken.
Robin: Ja, het is echt supergaaf om er zo met zijn allen aan te werken! Het is inspirerend en motiverend om te zien hoe anderen er mee bezig zijn, en dat geeft weer energie om zelf nog een tandje bij te zetten!
Antoni: Het is heel inspirerend te zien hoe iedereen hun talent inzet voor deze verhalenbundel. Dat betreft niet alleen het schrijven van de verhalen, maar ook de omslagillustratie, het grafisch ontwerp, de organisatie van publicatie, distributie en promotie. Iedereen helpt een handje mee om ons gezamenlijk project tot een goed einde te brengen.
Marieke: Ik viel er met mijn neus middenin, wat verbazingwekkend soepel ging! Ik was snel bijgelezen, kon nog meedenken en feedback geven over de verhalen en voelde me heel welkom, waardoor het een feestje werd om samen deze bundel te maken. Het is leuk om te zien hoe allerlei krachten combineren, hoe tegenstellingen toch werken, en hoe we ondanks zeven af en toe zeer verschillende meningen toch uitkomen op een boek waar we met z’n allen echt trots op mogen zijn.
Met welk doel hebben jullie de bundel gemaakt? Wat hopen jullie ermee te bereiken?
Tom: Om maar weer eens met de stok achter de deur te komen: de bundel was een manier om weer eens echt iets af te ronden. Daarnaast was het voor mij een hele goede manier om het selfpubproces grotendeels te doorlopen, waar ik een hoop van geleerd heb.
Robin: Als schrijver moet je ook bezig zijn met de marketing en verkoop van boeken, en met deze bundel willen we onszelf graag presenteren. Het is ook mooi dat we op deze manier ook elkaars netwerk ermee bereiken, en zo alvast werken aan de zichtbaarheid van de boeken die wij allemaal gaan uitgeven hierna.
Anna: Daarbij is het voor sommigen de eerste echte publicatie, of het eerste verhaal uit de betreffende verhaalwereld dat klaar is voor lezers. Die verhalen de wereld in brengen is natuurlijk al een doel op zich! En inderdaad ideaal dat we zo een groter publiek kunnen bereiken dan ieder voor zich.
Robin: Dat is ook zo! Voor mij is dit het eerste wat ik publiceer, en daarom extra spannend en leerzaam. Een goede opmaat voor mijn eerste eigen boek volgend jaar!
Antoni: Voor anderen is het een gelegenheid om de wereld van komende boeken te introduceren bij onze lezers, met de intentie om later die hele wereld te onthullen in hun inspirerende verhalen.
Marieke: Precies! In die zin werkt de bundel ook nog eens als een soort stok achter de deur: een belofte van meer verhalen in die wereld, voor zowel de lezer als voor jezelf.
Hoe hebben jullie de taken verdeeld? Robin heeft dacht ik de illustratie voor de cover gemaakt? Zijn er nog dingen die jullie zelf gedaan hebben (naast schrijven natuurlijk)?
Heleen: We hebben natuurlijk allemaal meerdere keren elkaars verhaal gelezen en feedback gegeven en meegedacht. Verder heb ik de NS gesponsord en heel wat uurtjes van Vlissingen naar Amsterdam of Woerden gereisd!
Anna: Antoni heeft de productie van de bundel op zich genomen onder de uitgeversnaam waar hij ook zijn eigen boeken mee uitgeeft, ‘io independent publisher’. Hij heeft ook de vormgeving van binnenwerk en omslag gedaan.
Robin: Naast de illustratie voor de cover heb ik ook de groepsfoto gemaakt, maakte ik de video voor de cover reveal en ga ik nog een paar promovideo’s maken.
Antoni: Vergeet niet de webmaster/penningmeester en de marketing-en-promotie-medewerkster.
Anna: Precies, Tom beheert de financiën en bouwde de website, en ik heb me opgeworpen als coördinator voor de online promotie. Verder onderhoudt Marieke het contact met de drukkerij waar we een eerste oplage bestellen, regelt Antoni de POD-kant (we gaan voor een combinatie van die twee) en worden de bestellingen uit de voorverkoop straks verzonden door Mariëlle, Heleen, of allebei, afhankelijk van wat qua logistiek het handigst blijkt.
Hebben jullie overwogen om een uitgever te zoeken of was het meteen duidelijk dat jullie de bundel in eigen beheer zouden uitbrengen?
Robin: We hebben niet eens overwogen een uitgever te benaderen, voor zover ik weet. We hebben genoeg kennis in de groep om alles zelf te kunnen doen, dus dat leek meteen een logische optie.
Antoni: Vanaf het moment dat ik voorstelde de bundel te produceren was duidelijk dat het in eigen beheer uitgegeven zou worden. We hebben niet over uitgevers nagedacht, omdat ik zelf al mijn boeken uitgaf. Zover ik weet zijn uitgevers niet geïnteresseerd in het publiceren van verhalenbundels in het fantasy- of sciencefictiongenre. Maar commerciële doelen zijn secundair aan de ervaring van het publiceren en de belofte van komende romans.
Marieke: Ik denk ook dat in eigen beheer uitgeven eigenlijk de enige optie was – al was het maar omdat we niet een gezamenlijke uitgever hebben. De vrijheid om samen de krachten (en verhalen) te bundelen is heel fijn.
Tom: Het doel was altijd om samen de bundel te maken, niet om het voor een andere partij te doen. Zo hadden we alle vrijheid om onze eigen plan te trekken.
Hoeveel verhalen telt de bundel?
Tom: Zeven.
Hebben ze allemaal min of meer dezelfde lengte of verschilt dat erg?
Anna: Het kortste verhaal ligt rond de 9000 woorden, het langste rond de 25.000. De rest varieert volgens mij tussen de 12.000 en 18.000.
Antoni: Het streven was initieel 15.000 woorden per verhaal, wat op zo’n 100.000 woorden uit zou komen. Het is 119.492 geworden. Mijn verhaal is 15.005 woorden.
Tom: Het idee was inderdaad om allemaal een kort verhaal te schrijven, maar we blijken allemaal een verschillende definitie van ‘kort’ te hebben.
Marieke: Hahaha, ja, kort is blijkbaar een behoorlijk rekbaar begrip. Het ene verhaal heeft gewoon wat meer ruimte nodig dan het andere om volledig tot zijn recht te komen.
Anna: Ik voel me aangesproken… die van 25.000 is van mij! Ik kwam er al snel achter dat ik het voor dit verhaal belangrijker vond om de personages en setting de ruimte te geven dan om het kort te houden.
De titel doet vermoeden dat de verhalen los staan van elkaar. Is dat zo of hangen ze toch op een bepaalde manier samen?
Anna: Het verband is dat de verhalen allemaal een inkijkje geven in een wereld waarover je in de nabije of iets verdere toekomst langer werk zal kunnen lezen. Inhoudelijk staan ze volledig los van elkaar.
Antoni: In alle verhalen introduceren de schrijvers nieuwe werelden, die in komende boeken uitgewerkt worden. In die zin ‘ontwaken’ de werelden.
Waar en in welke vorm is de bundel te krijgen?
Antoni: In eerste instantie publiceren we een kleine oplage paperbacks, gevolgd door POD paperbacks. Daarnaast zal het e-boek verkrijgbaar zijn bij Kobo en Amazon. De paperback zal verkrijgbaar zijn op de website www.wereldenontwaken.nl en gewoon via de site afgerekend kunnen worden. De oplage wordt door onszelf gedistribueerd, de POD-versie via Pumbo. Het boek zal verkrijgbaar zijn op Bol.com en te bestellen zijn in de lokale boekhandel.
Anna: In de voorverkoop kost het boek € 22,99, inclusief verzendkosten voor Nederland en België, een mooie art print van de omslagillustratie en een bijpassende boekenlegger. Wie daarvan wil profiteren, moet snel zijn, want de voorverkoop sluit op 20 november. Vanaf 22 november zal het boek algemeen verkrijgbaar zijn, maar de prijs gaat dan wel omhoog. We hopen de bundel ook hier en daar op een beurs te kunnen aanbieden, met de details daarvan zijn we nog bezig.
Staan er nog verhalenbundels op de planning? Of andere gezamenlijk activiteiten vanuit de groep?
Heleen: Ik geloof niet dat we het daar al over gehad hebben, maar een volgende bundel lijkt me wel heel leuk. Zeker nu we het proces een keer met elkaar doorlopen hebben.
Anna: Werelden ontluiken? Werelden ontvouwen? Maar ik denk dat we eerst even moeten bijkomen van deze bundel en de vrijgekomen tijd gebruiken voor onze afzonderlijke schrijfprojecten. Als schrijfgroep gaan we in ieder geval gewoon door, dus wie weet wat voor ideeën er nog zullen opduiken!
Mariëlle: Er is inderdaad nog niks over afgesproken, maar ik vond het een onwijs leuk proces en ben ook echt trots op het resultaat, dus ik sluit een mogelijke volgende bundel zeker niet uit.
Antoni: Iedereen werkt aan het boek dat de wereld die we nu introduceren, verder moet invullen. Ikzelf zal volgende jaar beginnen met de productie van Het plasticmuseum. Robin geeft ook komend jaar het eerste deel van haar serie uit. Anderen schrijven er nog aan. Voorlopig lijkt me dat voldoende werk voor iedereen, maar als het nog eens zo ver komt, maken we met plezier nog een verhalenbundel.
Hartelijk bedankt voor het interview!
© 2020 – 2023 Fantasize & Isabelle Plomteux