Door Isabelle Plomteux
Kan je jezelf even voorstellen? Wie is Bonsart Bokel/Alex van Hoogstraten/Dankaert Lexicon?
Online sta ik bekend als Bonsart. Ik beheer een Youtube-kanaal Radio Retrofuture en sinds vorig jaar ben ik ook een gepubliceerd schrijver in Amerika.
Waarom gebruik je meerdere pseudoniemen?
Ik gebruik maar één pseudoniem: Bonsart Bokel. Dit is de schuld van Facebook. Bonsart was een naam die ik gebruikte toen ik levende geschiedenis deed. Toen ik stopte met de hobby liet Facebook niet toe om mijn naam aan te passen. Intussen noemde iedereen mij Bonsart. Ik blijf de naam gebruiken, omdat Engelstaligen mijn echte naam niet kunnen uitspreken.
Dankaert Lexicon is een personage dat de Steampunk Beginners Guide presenteert, een serie waarin hij per aflevering een aspect van Steampunk bespreekt. Sinds kort gaat de serie meer over schrijven in het algemeen en heeft het personage een rol in de verhalen van The Association of Ishtar als “The Founder of Arkology”.
Normaal is mijn volgende vraag: hoe lang schrijf je al, maar bij jou kan ik denk ik beter vragen: hoe lang steampunk je al? Hoe ben je bij dit sciencefiction-subgenre belandt? Wat spreekt je er zo in aan? Je doet heel veel verschillende dingen, die weliswaar allemaal met steampunk hebben te maken. Kan je even een overzicht van je activiteiten geven? Met wat uitleg erbij? En sinds wanneer je deze dingen doet? Ik vond bijvoorbeeld je YouTube-kanaal, dan is er ook het multiverse The Associaton of Ishtar, je hebt een boek geschreven, The Wrench in the Machine, en op Facebook zag ik dat je ook aan steampunk cosplay-outfits werkt? En nu komt er binnenkort een kickstarter voor een kleurboek? En misschien heb ik nog wel dingen gemist. Wat was er eerst? Hoe is het gegroeid? Hoe hangt alles samen?
Van jongs af aan was ik een fan van scifi en geschiedenis en ik ben altijd creatief beziggeweest. Als kind gebruikte ik gerecycled materiaal om steden te bouwen en wilde altijd over objecten en geschiedenis vertellen. Een aantal jaar lang heb ik Warhammer-miniaturen geschilderd en daar terrein voor gemaakt. Daar ben ik mee gestopt toen ik middeleeuwse vechtdemonstraties ging geven, iets wat ik veertien jaar heb volgehouden.
Aan het einde van die periode, ca. 10 jaar geleden, ben ik mij in het fenomeen steampunk gaan verdiepen op mijn voormalige blog Tupperware Steampunk. Ik deed onder andere interviews met persoonlijkheden uit de steampunkgemeenschap, maar deed dat niet op de gebruikelijke manier. Wat ik met steampunk associeer, zijn verhalen. Daarom wilde ik de interviews ook als verhaal uitbeelden. Daarvoor creëerde ik het personage Dankaert Lexicon. Door zijn avonturen, waarin hij in gebouwen moest inbreken, werd hij een soort hacker die achter personen aan zat om een ongespecificeerde reden. Daarnaast creëerden wij ook een kostuumgroep, maar dat is een verhaal op zich.
Omdat ik het personage en kostuum al had ontwikkeld, gebruikte ik Lexicon ook voor de Steampunk Beginners Guide-video’s op mijn YouTube-kanaal Radio Retrofuture. Op dit kanaal stream ik podcasts en maak ik video’s van steampunk en andere vormen van retrofuturisme. Na aanleiding van mijn videorecensies op films en videospellen kreeg ik vragen over verhalen schrijven en werelden creëren. Maar fictie schrijven deed ik nog niet.
Op advies van een therapeut was ik wel gaan experimenteren met schijven en probeerde ik een Nederlands scifi-fantasy te schrijven gebaseerd op zeventiende-eeuws Nederland. Zo begon mijn experiment met steampunk. Ik deed ook mee met schrijfwedstrijden. De eerste keer dat ik een groter publiek bereikte met mijn verhalen begon met een fictief radiostation voor het videospel Fallout 4. “Radio Retrofuture for Fallout” was een samenwerkingsproject met een spelontwikkelaar Old World Radio Boston en diverse muzikanten binnen de steampunkgemeenschap. Eerst zou ik de bands regelen. Toen werd ik gevraagd om het verhaal te schrijven. Toen de stemmen en uiteindelijk heb ik alles gedaan. Het was een hels karwij, maar ook een belangrijke leerervaring die ik later heb gebruikt voor The Association of Ishtar.
Pas toen ik aan mijn huidige verhalenserie begon, ging ik consequent schrijven. The Association of Ishtar ontstond toen ik besloot een verhalenserie te ontwikkelen, waarmee ik de potentie van het genre kon demonstreren en mijn eigen ideeën kon ontwikkelen. Ook wilde ik een wereld maken waar meer schrijvers aan konden meewerken. Omdat veel steampunkers houden van werelden bedenken leek een multiversum waarin iedereen zijn eigen wereld kon presenteren, een goed idee. Maar toen kwam de vraag, hoe dan?
Na veel uitstel en nadenken was ik met het korte verhaal S-36: The Call Girl begonnen; een dossier over een moordenaar die door het multiversum reist. Dat was het begin van The Association of Ishtar. Ik ben met de korte verhalen doorgegaan. Elk dossier in de serie verkent een nieuwe anomalie, factie of machine, die The Association of Ishtar heeft onderzocht. Ik heb hier ook meerdere video’s gemaakt van deze verhalen. Dat was ook de eerste keer dat ik originele afbeeldingen liet maken van scenes en locaties door diverse kunstenaars.
Ik ging met mijn idee naar een Canadese uitgever die ik kende. Ze vonden het een mooi idee, maar waren bang dat het ‘dossierformat’ van de verhalen lezers zou afschrikken. Daarom schreef ik mijn eerste boek The Wrench in the Machine, die zes korte verhalen aan elkaar verbond in één avontuur. De gebeurtenissen daarin leidden tot het plot van mijn aan komende boek Bound for the Styx die zich in de stad van Dankaert Lexicon afspeelt.
Het was één van de gasten die mij heeft overtuigd om een stripboek te maken. Dit werd S-36: The Call Girl. Ondanks de geringe omvang was het best een uitdaging om zes pagina’s aan strip te ontwikkelen. Volgende stap in mijn avontuur is een Kickstarter die op 4 augustus wordt gelanceerd. Ben erg druk om alles op orde te krijgen, maar einde is in zicht. Deze Kickstarter is echter niet alleen een kleurboek. Het is een lanceerplatform voor The Association of Ishtar in zijn geheel. Mijn eerste boeken worden ook aangeboden en daarnaast harsminiaturen voor je bordspellen en mooie boekensteunen.
Het kleurboekproject heb ik opgezet om kennis te maken met nieuwe kunstenaars. Tekenaars zijn drukke mensen en ik vind het handig om meerdere paraat te hebben als je tekeningen wilt op de korte termijn. Tevens wilde ik een kader maken die ik zo aan artiesten kan over handigen als tekening aanbesteed. Beide is gelukt. Het kleurboek zal uit eindelijk ook via deze websites te krijgen zijn. Dat zal echter niet dezelfde zijn als voor de Kickstarter die meer tekening zal bevatten. Tevens worden meerdere kaften aangeboden.
Doe je dit alleen of werk je samen met anderen?
Het is een cliché dat schrijven iets is wat je alleen doet. Een van de grootste uitdagingen is om goede terugkoppeling te krijgen op je schrijverijen. Hier is mijn Discord-gemeenschap van groot belang geweest om commentaar te geven en de meeste spelfouten eruit te halen. Ook hebben medeschrijvers mij geholpen om wegwijs te worden in publiceren. Daarnaast heeft de redacteur van HCS Publishing, Jeanne Wilkins, mij enorm geholpen.
Intussen kennen sommige lezers de wereld beter dan ik. Als ik klaar ben met een verhaal ben ik er ook echt klaar mee, dus het is fijn dat lezers mij helpen herinneren aan elementen die ik vergeten ben.
Daarnaast zijn er natuurlijk de illustratoren met wie ik samenwerk, zoals Yohan Alexander en Jim Beckman. Hoewel ik ze een opdracht geef binnen een kader, zullen ze altijd zelf kleine dingen toevoegen die vervolgens hun weg vinden in mijn verhalen. Hetzelfde geldt voor dingen die de groepsleden van de kostuumgroep hebben gemaakt die eerst op foto’s verschijnen en daarna ook terugkomen in tekeningen.
Voor zover ik kon zien, zijn alle huidige projecten in het Engels? Overweeg je om ooit iets in het Nederlands te doen?
Als Nederlanders mijn werk willen lezen. 🙂
Ik weet het niet. Mijn publiek zit vooral in het buitenland, waaronder niet-Engelstalige gebieden. Er was een Italiaanse vanity publisher (dat is een uitgever waarvoor je moet betalen) die mij wilde publiceren, maar dat heb ik van de hand gewezen.
Bovendien zijn de reacties van Nederlandse uitgevers op mijn werk frustrerend geweest. Als ik mijn verhalen instuurde als scifi kreeg ik het terug dat ze het te veel fantasy vonden. Als ik het als fantasy opstuurde was het weer niet goed. Ik was toen bij lange na niet de schrijver die ik nu ben, maar het heeft een bittere smaak achtergelaten. Bovendien, door mijn dyslectische kenmerken heeft de Nederlandse taal mij nooit gelegen. Het Nederlandse publiek dat ik op evenementen tegenkom leest liever in het Engels. Als ik een enthousiaste uitgever tegenkom die mijn boeken in het Nederlans zou willen vertalen, zal ik het overwegen.
Kan je je boek kort even voorstellen? Waar en in welke vorm is het te verkrijgen? Idem voor het kleurboek, hoe zal dat er uit zien en waar zal het te krijgen zijn?
Onderzoek anomalieën en verken vreemde nieuwe werelden in een multiversum van mysterie en avontuur in The Wrench in the Machine.
In 1875 is inspecteur Ol’Barrow van Dovers Borough Police nog steeds blij met de komst van de radiodrama’s wanneer hij wordt geconfronteerd met een reeks opmerkelijke misdaden. Tijdens hun onderzoek komen hij en zijn collega Bigsby oog in oog te staan met een moordenaar van buitenaardse afkomst. Aangespoord door zijn plichtsbesef en een verlangen om zichzelf te verlossen, ontmoet inspecteur Ol’Barrow een clandestiene organisatie genaamd The Association of Ishtar. Ze beweren slechts adviseurs te zijn die de autoriteiten helpen bij het indammen van anomalieën die bekend staan als Rifts. Dit zijn onschadelijke poorten naar andere werelden, maar bieden ook toegang tot de vele bedreigingen die op de loer liggen in het multiversum. Ol’Barrows ogen worden geopend voor een realiteit waarin Napoleon futuristische wapens gebruikt om Engeland te bombarderen. Bedrijven ontwikkelen zich dankzij deze wereldtechnologie. En het ergste van alles is dat iedereen de vooruitgang die het heeft veroorzaakt als vanzelfsprekend beschouwt. De mensheid gaat een steeds technocratischere toekomst tegemoet. Waar zal het eindigen? Voor bepaalde groepen is biologie een doodlopende weg en moet de mensheid het vlees verwerpen.
The Wrench in the Machine is op Amazon in paperback te verkrijgen, of via mijn website. In digitale vorm is het op de meeste aanbieders terug te vinden, net zoals mijn eerste strip S-36: The Call Girl.
Moet je voor het schrijven van steampunk eigenlijk veel geschiedkundig opzoekwerk doen? Hoe correct moet je het tijdperk en de ermee samenhangende gebeurtenissen weergeven?
Voor The Association of Ishtar wel. Maar dat heeft te maken met hoe de wereld en setting is opgebouwd. Ooit werd er een onderscheid gemaakt tussen gaslight-fantasy en steampunk, maar dat is helaas vervaagd. Dit beschrijf ik ook in mijn blog op Fantasize.
Ik heb ook nog een blog geschreven waarin ik daar dieper op inga.
Heb je favoriete auteurs? Favoriete films?
Auteurs: Brian Jacques, Robert E Howard, George Orwell, Rober Heinlein, Walter B Gibson
Favoriete films: Metropolis (1920) , Old Boy (2003), M (1931), Stalker (1973), Alien (1979), The Big Combo (1955), Big Trouble in Little China (1986)
Waar ben je te vinden? Website? Sociale media? Evenementen?
Ik ben op de meeste socialmediaplatforms te vinden als Radio Retrofuture:
The Association of Isthar
https://www.associationofishtar.com
Radio Retrofuture
https://www.youtube.com/channel/UCiBftXucArbRyVeqrdjJmZA
Retrofuture Research Foundation: hier staan audioboeken op en hervertellingen.
https://www.youtube.com/channel/UCiEhVAfe7s101wyBqoruWkw
Heb je toekomstplannen? Wat zou je nog graag realiseren?
Momenteel ben ik bezig om samen met een Indonesische tekenaar, Yohan Alexander, een meerdelige stripserie te maken gebaseerd op The Arkology Reports: een reeks verhalen binnen het multiversum van The Association of Ishtar. Yohan heeft al ervaring met steampunk vanuit zijn eigen serie die zich in Nederlands-Indië afspeelt.
Op dit moment richt me op de Kickstarter. Mijn tweede boek ligt al bij de uitgever voor bewerking. Het derde boek Anwin! Adventures in Responsible Doll Ownership is al een eind, maar wordt een stuk dunner. Ideeën voor het vierde boek liggen er al. Qua ambities die momenteel buiten bereik liggen, kom ik er niet aan toe. Ik wil meer video’s maken met originele verhalen, maar heb de tijd niet meer om het alleen te doen. Ik ben met wat innovaties bezig die het hopelijk eenvoudiger maken om vlogs te produceren.
Een droom van mij is om een bordspel te ontwikkelen geïnspireerd op mijn verhalen. Eigenlijk twee. Eerst een kaartspel. Dan een groter bordspel met miniaturen als het kan. Iemand die het kaartspel wilt ontwerpen, heb ik al gevonden. De eerste modellen hebben we al, die als harsminiaturen worden aangeboden bij de kickstarter.
Verder wil een nieuw streamingkanaal in Canada, Subgenres Channel (Steampunk Streaming Channel) | Subgenres Channel, een serie maken gebaseerd op The Association of Ishtar. Het is een kleine productie met voorlopig drie afleveringen. Los van de co-schrijver heb ik hier op het moment verder weinig bemoeienis mee.
Bedankt voor het interview!
© 2020 – 2025 Fantasize & Isabelle Plomteux