Vertelling: Nix – Guido Eekhaut
Door Guido Eekhaut
Boogschutter Nix kijkt vanuit zijn kamer uit over de immense stad, die baadt onder de laatste stralen van de ondergaande zon. De twee manen, onvolmaakte parels, zijn reeds aan de hemel verschenen, elkaar achterna jagend, sterren met zich meeslepend. Ergens in de diepte van de stad huilen nachthonden omdat weldra hun heerschappij aanvangt, klagen de laatste vogels alvorens schuilplaatsen te zoeken en weerklinkt het bijna monotone geluid van de machines die vliegen en van de machines die voor energie zorgen. Boogschutter Nix houdt ervan hier elke avond te staan, tenzij ernstige zaken hem elders noden.
Achter hem opent zich een deur met een nauwelijks waarneembare zucht en sluit zich dan weer. Hij draait het hoofd niet om, want er is maar één enkele bezoeker die hij ver...