Door Ninja Paap-Luijten Ferrie was aan het prutsen met zijn nieuwe kerstlampjes toen hij de stem van Davey achter zich hoorde. ‘Je gaat toch wel mee straks?’ Hij klonk een beetje bang en teleurgesteld tegelijk. Voordat Ferrie zich omdraaide, haalde hij een keer diep adem. De kerstlichtjes liet hij met rust en hij bekeek zijn kleine broertje. Daveys gezicht was spierwit. Een enorme jaap op zijn wang was opgezwollen en er glinsterde bloed in. Met zijn fonkelende ogen keek hij hem aan. Dit jaar droeg hij zwarte kleren die volhingen met spinnenwebben. Echte spinnenwebben. ‘Natuurlijk ga ik mee,’ zei Ferrie. ‘Kom eens hier, gozer.’ Hij hurkte neer. Davey grijnsde breed, waardoor heel even zijn tanden dwars door de snee in zijn wang te zien waren. Hij rende op zijn grote broer af en ...