Vertellingen: De kleuren van Dalik – hoofdstuk 6 en 7 – Benne van der Velde

De kleuren van Dalik (deel 5, hoofdstukken 6 en 7) Benne van der Velde 6 Voor Dalik bestond er geen ‘zo snel mogelijk’. Of ‘later’. Op het moment dat hij zich door zijn slanke godin had laten uitkleden, gleed de tijd van hem af, als regenwater van een goed met olie ingewreven staf. Maar waar een staf houvast geeft op de weg die zijn eigenaar aflegt, verloor de jongen na een paar tellen in haar armen al het besef dat er een complete wereld buiten die omhelzing bestond. Daar, in een wereld waar hij geen deel meer van wilde uitmaken en er daardoor ook geen deel meer van uitmaken kon, verstreken de maanden. Ook de seizoenen volgden elkaar gewoon op. En zo werd het kouder en kouder en werd de wereld kaler en kaler, tot de winter in al haar ijskoude, dodelijke luister genadeloos over...

Lees meer

25nov Door Redactie FantasizeGeen Reacties

Vertellingen

Vertellingen: De kleuren van Dalik – hoofdstuk 4 en 5 – Benne van der Velde

De kleuren van Dalik (deel 3, hoofdstuk 4 - 5) Benne van der Velde 4 In een wereld zonder magiërs maar met een rijk magisch verleden, wordt elk incident of voorval dat niet makkelijk te verklaren is al snel en bijzonder geestdriftig doorverteld en opgeblazen, vaak zelfs tot mythische proporties. Er gingen dan ook al snel na de gruwelen in het Dlek dorp de meest fantastische verhalen de ronde over een door de streek zwervende, lange, magere gestalte, welke zich in korte tijd had laten gelden als een bijzonder krachtige beoefenaar van de oude kunsten. Dat deze figuur bliksemschichten uit zijn handen liet schieten en een ongelofelijke fysieke kracht bezat, waren voldoende voor velen om naar deze man op zoek te gaan. Er werd gefluisterd dat het een Dlek was, maar dat geloofden er m...

Lees meer

17nov Door Redactie FantasizeGeen Reacties

Vertellingen

Vertellingen: De kleuren van Dalik – hoofdstuk 3 – Benne van der Velde

De kleuren van Dalik (deel 2, hoofdstuk 3) Benne van der Velde 3 Met een gigantische dreun werd Dalik het bed uitgeslingerd. Daar werd hij op een bijzonder pijnlijke wijze wakker van. De grond trilde van weer een dreun, gevolgd door een gegrom zo diep en donker dat zijn haren vanzelf overeind gingen staan. Met moeite en nog half instinctmatig dwong hij ook de rest van zijn lijf om actief te worden en hij vond nét op tijd zijn evenwicht. Of vond het hem? Hoe dan ook, één seconde later en hij had de onvrijwillige kennismaking met een gigantische boomstam, die met een hels gekraak door het dak van de hut naar beneden kwam, niet overleefd. Hij strompelde in paniek de hut uit. Wat hij buiten aantrof was als een boze, kwade droom; heel even dacht hij dat hij nog moest dromen, want het w...

Lees meer

7nov Door Redactie FantasizeGeen Reacties

Vertellingen

Vertellingen: De kleuren van Dalik – hoofdstuk 2 – Benne van der Velde

De kleuren van Dalik (deel 1, hoofdstuk 2) Benne van der Velde 2 De mannen verkeerden in een fantastische stemming. Daar was dan ook alle reden toe. De wagen lag vol met waardevolle oorlogsbuit, van met edelstenen ingelegde wapens tot complete harnassen en er was niemand geweest die hen er om had willen bevechten. Dalik zat voor op de kar, naast de menner van het tweespan ossen die de kar door de nauwe vallei terug naar hun dorp trok en glom van trots. Met wat ze verdienden door deze buit in kleine delen weer door te verkopen, kwamen ze de winter, die nu snel naderde, ruimschoots door. Er werden liederen aangeheven en hij kreeg geregeld complimenten van de rest van de mannen. Ze waren allemaal uitgeput, maar op dat moment, in die avondschemering, leek het leven hen even zo slecht ...

Lees meer

7nov Door Redactie FantasizeGeen Reacties

Vertellingen

Vertellingen: De kleuren van Dalik – hoofdstuk 1 – Benne van der Velde

De kleuren van Dalik (deel 1, hoofdstuk 1) Benne van der Velde 1 Het was doodstil op het gigantische slagveld. Letterlijk. Deze stilte, niet ongewoon na een storm van bloed, tranen en vroegtijdig bruut beëindigde dromen over onsterfelijke eer was bijna tastbaar. Het stonk er verschrikkelijk. Uit de talloze lijken die er uitzagen alsof deze twee menselijke legers geen strijd hadden geleverd maar door één van de oude goden zo vanuit haar plek tussen de wolken opgepakt, door elkaar gehusseld en lukraak op het land eronder gekwakt waren, steeg een dikke, bijna mistige warmte op. Omdat het windstil was, wat maar weinig voorkwam op dit hooggelegen slagveld, bleef die mix van dode lijfgeuren, de stilte en de warmte lang hangen. Op een wereld waar oorlogen gemeengoed waren en haar soldate...

Lees meer