18jan By Redactie FantasizeNo Comments

Actueel, Vertellingen

Vertelling: Deadline – Danitsja Kors

Door Danitsja Kors 'Wakker worden!' In het duister naast me stond een oude man in een witte nachtjapon. In zijn hand schommelde een ouderwetse lantaarn. Het kaarsje voorzag zijn rimpels en lange, groezelige dreadlocks van een interessant schaduwspel. Kreunend wilde ik me omdraaien, maar mijn handen vonden geen kussen, geen dekens, geen bed. Zelfs niet het kleedje dat normaliter voor mijn bed lag. Waar was ik? 'Niets is wat je denkt, Bram,' zei de man. 'Kom'. Met de kracht van een worstelaar greep hij mijn pols en trok me overeind. Ik kreeg de kans niet om tegen te spartelen, mijn hersenen waren nog bezig met registreren dat hij mijn naam wist. 'Kun je staan?' Natuurlijk kon ik staan. Zodra hij me losliet, zakte ik als een zoutzak op de grond. De ouwe grijnsde zijn rotte tanden bl...

12jan By Redactie FantasizeNo Comments

Actueel, Vertellingen

Vertelling: De Sentinel – Mike Jansen

Door Mike Jansen ‘Ik zeg je, dat ding, schip, wat het ook is, het bewaakt de grootste schat van het universum,’ zei Jason. ‘Hoe kun je daar zo zeker van zijn?’ vroeg Alda. Ze stuurde hun kleine schip behendig door een asteroïdenveld. De discussie die ze met Jason voerde was niet nieuw, maar ze had plezier in het treiteren van de kleine Aardling. Jason zuchtte. ‘In de hele Zinnebereich is nooit iets gelijksoortigs gevonden. Wat ruïnes, ouwe troep, potscherven, tot we vlak buiten Tau Ceti deze wereld vonden.’ Hij tikte op de transparante koepel van hun scheepje waarin op grote afstand de donkergrijze bal van Hadasha lag, een schaduwwereld die diepe voren door de puinvelden trok die om de ster heen cirkelden. ‘En de bewaker, natuurlijk, de Sentinel. Wat een schok bracht die teweeg in de ...

Vertelling: De geluksbonbons – Germain Droogenbroodt

5jan By Redactie FantasizeNo Comments

Actueel, Vertellingen

Vertelling: De geluksbonbons – Germain Droogenbroodt

Door Germain Droogenbroodt Het kon er bij Felice gewoon niet in. Hoe kon de mateloze kwelling die het leven voor zoveel mensen toch was, de Schepper tot meerdere eer en glorie strekken? Ofwel was de Almachtige, ofwel was de mens abuis, maar het zielige schouwspel van armoede, terreur en oorlogen op aarde kon toch geen God behagen? De oorzaak zou wel bij de eigenwijze mensen liggen die, naar hemelse normen, wel aartsdom moesten zijn. Ook in het land van Felice was het geluk zeldzaam geworden. De mensen lachten niet meer, ze hadden het allemaal te druk met het verzamelen van materiële waarden of met het zoeken van wijsheid, die ze tevergeefs in hun smartphone probeerden te vinden. Op een zonovergoten zondag, kwam voor Felice de Grote Openbaring. Had de Almachtige Guiseppe Maria Clara Fe...

21dec By Redactie FantasizeNo Comments

Actueel

Fijne feestdagen!

De redactie van Fantaszie neemt even pauze en is in het nieuwe jaar weer terug met verhalen, illustraties, verdiepende artikelen en meer. Tot in 2023! Karen, Sigrid, Ninja, Ruud, Isabelle en Mariëlle

Vertelling: Het quotiëntvirus – Mike Jansen

15dec By Redactie FantasizeNo Comments

Actueel, Vertellingen

Vertelling: Het quotiëntvirus – Mike Jansen

Door Mike Jansen Dag 1 Voor het eerst in drie maanden draaide ik de sleutel van mijn appartement op de begane grond weer om. Het ‘besmet’-stempel moest ik vanmiddag maar even wegboenen. In het voorbijgaan had ik de tekst op veel deuren zien staan. Te veel deuren. En van die deuren was een op de vijf voorzien van spijtbetuigingen en ‘rust in vrede’-kaartjes. Volgens de laatste berichten die ik gehoord had, waren de ziekenhuizen overvol en waren er kampen opgericht in parken en op trapveldjes in de grote steden. Vrijwel de hele Randstad ging naar de tering. De begraafplaatsen draaiden overuren. Ik hoorde het suizen van de bal die mijn richting opkwam en bepaalde de exacte snelheid en locatie die me noopte mijn hand op te steken en het ding uit de lucht te plukken. Het was een voetbal m...

Vertelling: Czirok – Germain Droogenbroodt

1dec By Redactie FantasizeNo Comments

Actueel, Vertellingen

Vertelling: Czirok – Germain Droogenbroodt

Door Germain Droogenbroodt “Es ist heut´ zu Tage kein leichtes, beim Gehen den Boden nicht zu berühren” Vrij naar de titel van een verzamelbundel van Herbert Achternbusch (1938 - 2022) Buiten mijzelf en enkele ouderlingen, die slechts bij vergissing nog in leven zijn, zal er zich wel niemand de dag herinneren waarop Czirok, zingend én vioolspelend, hemelwaarts vloog. Toen ik hem voor het eerst zag, voelde ik het meteen: hij was een bovenaards wezen. Zijn geblesseerde kop was blauw en gezwollen en zijn rechterwenkbrauw eerder onhandig dichtgenaaid, maar uit zijn ogen straalde een rust die de ziel tot op het bot beroerde. Zo moet er een gevallen engel uitzien, heb ik toen gedacht. Hij musiceerde niet op een harp, maar op een oude viool. Deze discrepantie ten spijt werd ik door de hemel...

Vertelling: Een unieke attractie – Germain Droogenbroodt

24nov By Redactie FantasizeNo Comments

Actueel, Vertellingen

Vertelling: Een unieke attractie – Germain Droogenbroodt

Door Germain Droogenbroodt Toen de heer W. die ochtend uit zijn droomloze slaap gerinkeld werd, kon hij niet vermoeden wat hem die dag overkomen zou. Wel had hij reeds enkele dagen een hem tot nog toe onbekende pijn gevoeld, een vreemde pijn. Maar ziek was hij niet. Zijn handen, zijn vingers, ja zelfs de kootjes van zijn tenen waren door een vreemd, een aanhoudend jeuken aangetast. Maar zo erg om in bed te blijven was het ook niet, al was dat vreemd gevoel die dag erger dan de voorbije dagen. Het gaat wel over, had hij gedacht. Hij had zich gewassen, aangekleed, ontbeten en was met enige vertraging naar zijn zaak in het centrum van de stad vertrokken. Zoals iedere dag was de grootstad door het lawaai van duizenden luchtverpestende en toeterende auto’s uit haar slaap gerukt en kreeg ze ...

8sep By Redactie FantasizeNo Comments

Actueel, Vertellingen

Vertelling: Een hemels leven

Door Hay van den Munckhof O hemel! Hoe kon ik Roberto nu uit het oog verliezen? Voor een mens lijkt zoiets een kleine onachtzaamheid. Niet voor mij. Toen Michaël mij Roberto toewees, peperde hij het mij nog eens in. ‘Angelina,’ zei hij, ‘zolang het aan jou toevertrouwde mensenkind leeft, mag je nóóit, maar dan ook nóóit je aandacht laten verslappen. Het satansgebroed is overal en slaapt nooit. Het wacht geduldig op de dag dat jij een fout maakt.’ Die fatale dag is vandaag gekomen. Heel even richtte ik mijn aandacht niet op Roberto, maar op een jong stelletje dat op een bank zat te flikflooien, zonder zich van iets of iemand wat aan te trekken. Wat bezielde me om mij door zoiets banaals te laten afleiden? In paniek flits ik langs volle terrassen en drukke winkelpromenades, wanhopig ...

Vertelling: De kracht van duizend zielen – deel 2

31mei By Redactie FantasizeNo Comments

Actueel, Vertellingen

Vertelling: De kracht van duizend zielen – deel 2

Dit is deel 2. Lees hier deel 1. Door Thomas Nolet ‘Jethro!’ ‘Hé, Jeth!’ ‘Wakker worden, knul.’ ‘Beetje hulp hier!’ ‘JETH!’ Ik was halverwege op weg naar de uitgang van de kamer, toen Tobias’ kreten eindelijk tot me doordrongen. Mijn hoofd voelde alsof het met dons was gevuld en het duurde even voordat ik me realiseerde waar ik was. Achter me hoorde ik doffe klappen, het zwiepende geluid van de metalen staf en de geconcentreerde uitroepen die mijn meester altijd slaakte als hij in gevecht was. De put was niet langer gehuld in het schemerduister van onze lampen. Hij was nu gevuld met griezelige, dansende lichten. Het standbeeld was tot leven gekomen en was omringd door een aura van zachtgeel licht. Haar handen hielden twee lange katana’s van licht vast in deze...

Vertelling: De kracht van duizend zielen – deel 1

30mei By Redactie FantasizeNo Comments

Actueel, Vertellingen

Vertelling: De kracht van duizend zielen – deel 1

Door Thomas Nolet ‘You call this archeology?’ Professor Henry Jones, Indiana Jones and the Last Crusade ‘Zag je dat?’ Ik bleef staan en tuurde naar de rotsen en struiken achter ons. Tobias keek niet eens om. ‘Ja, ik zag het.’ Zijn toon was licht en kalm, zelfs een beetje nonchalant. Hij bleef doorlopen, zijn staf tikte op de rotsachtige bodem. Ik liep ook door. Een paar stappen verder keek ik nog een keer achterom. Er was geen teken meer van wat ik net nog wel zag: de schim van een groot wezen tussen de bomen, zo wit als de wolken. Geen levend wezen, vermoedde ik. Het bos was vol geluiden: het ruisen van de wind in de takken, het gekabbel van het water in het beekje naast ons en voor ons uit het geraas van een waterval. Maar ik had het afgelopen uur geen dierengeluiden meer ...