zaterdag, december 6

Tag: Vertelling

Vertelling: Tweehonderd jaar eenzaamheid
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Tweehonderd jaar eenzaamheid

Door Charles van WettumIk ben aangekomen. Gedurende de lange reis naar Terra II waren al mijn telescopen en antennes onbruikbaar door mijn ruimtetijd vervormende motorvelden. Twee eeuwen lang heb ik geen enkel contact gehad met de buitenwereld: geen bitje data en geen losse foton kon me bereiken. Pas nu ik na de lange remprocedure in de wijde naderingsbaan vlak bij mijn bestemming ben aangekomen en mijn motoren kan afzetten, wordt observeren weer mogelijk. Het is logisch dat ik het elektronische equivalent van nervositeit ervaar. De observatiekoepel schuift open en in mijn opnamechip verschijnt het eerste, vage beeld van de exoplaneet die mijn bestemming is. Het is nog niet meer dan een klein schijfje, nog veel te ver weg voor een scherpe opname, maar ik zie duidelijk het verwachte b...
Vertelling: Therapie – Guido Eekhaut
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Therapie – Guido Eekhaut

Door Guido EekhautHij voelde zich niet gelukkig, had zich nooit gelukkig gevoeld. Het was niet zoals dood zijn, verre van, niet zoals het Niets te omarmen, maar zelfs die gedachte kon hem niet troosten. Hij vond hierin geen soelaas. Dit gevoel, dit niet gelukkig zijn, leidde hem nergens naartoe, zelfs niet naar therapie, waarin hij overigens niet geloofde. Dus kwam hij daar niet aan toe. Therapie was voor andere mensen, die een ander soort leven leidden. Die elders woonden, in andere delen van de stad. Voor hem leken de dagen grauw slib, waarin hij niet vooruitkwam. En de stad, bijna een ruïne, hielp ook al niet.Wat hem verder dreef, wat hem voortdreef, was het gezicht. Een duidelijk waargenomen gezicht, fijne trekken, edel zelfs. Bij dat gezicht hoorde een naam — maar laat het...
Vertelling: Alice en Skeleton Lode – Finn Audenaert
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Alice en Skeleton Lode – Finn Audenaert

Door Finn Audenaert Voor Anthony Creston Brown (♱ 29/12/2024). ‘A man selling pictures, lonely on the road Mean man Skeleton Lode from the cold.’ Rapper Warcloud als zijn alter ego Skeleton Lode - ‘Purple Rose from Cyro’ (‘Mixed Forest Zone’ bootleg, 2003)   DEEL EEN: EEN UILTJE DAT WEL EN NIET GEKNAPT WORDT. EN EMOTIES, VEEL EMOTIES. ‘Waarom is een raaf als een bureau?’ De Gekke Hoedenmaker leunt tegen de beuk naast de picknicktafel en grijnst breed. Hij spreidt zijn linkerhand en telt zijn vingers: ‘Een, twee, de middelste telt niet mee, vier, vijf. Geef antwoord of verlies je vege lijf!’ Alice schenkt net thee uit; het stroompje bevriest halverwege. ‘Nee, zeg!’ Ze rolt met haar ogen. Waarom doet iedereen zo moeilijk in dit malle land? ‘Hoho, je krijgt geen thee voor je het...
Vertelling: De zegen van vergessen – Charles van Wettum
Actueel, Vertellingen

Vertelling: De zegen van vergessen – Charles van Wettum

Door Charles van WettumVandaag was het alweer niet stil in de stiltecoupé. Vanzelfsprekend verwacht ook niemand dat, mensen kun je nu eenmaal niet met bordjes commanderen. Voor mij is het voordeel dat je in zo’n kleine ruimte verhalen veel beter kunt volgen. Ik ben vooral dol op mensen die praten over vroeger. Over hun selectieve herinneringen. Over de reconstructies die ze daarmee maken. Toen ik binnenkwam, zat de oude man bij het raam. Omdat ik misselijk word van achteruitrijden, ging ik naast hem zitten. Vanaf mijn zitplaats nam ik hem zo onopvallend mogelijk op. Fijne zilvergrijze krulletjes, een lorgnet (wie draagt die dingen eigenlijk nog tegenwoordig?), een smal snorretje zoals dat op tv door die Belgische detective wordt gedragen. Het verbazende aan hem was niet het donkergrij...
Vertelling & satire: De Beste Bedoelingen – Guido Eekhaut
Actueel, Satire, Vertellingen

Vertelling & satire: De Beste Bedoelingen – Guido Eekhaut

door Guido EekhautHet ergste was dat achteraf niemand Sani wilde geloven — over hoe het eigenlijk een dom idee was, iets van het moment zelf, een onbezonnen maar goedbedoelde inval. Geen mens geloofde dat. Hij pakte het halfnaakte, duidelijk ondervoede blanke jongetje op, hield het in zijn armen en liet Suzy, zijn toenmalige vriendin, een foto maken met haar iPhone. Een blond knaapje, vier of vijf maar misschien ook zes, dat was moeilijk in te schatten, toch voor Sani die pas drie dagen in dit land was, met een toeristenvisum uit Nigeria. En eigenlijk doet het er niet toe uit welk land Sani kwam, of waarom hij hier in dit land bij de zee was, in het hart van Westelijk Europa, dit kleine koninkrijk waarover hij zo goed als niets wist, behalve dat op vele plaatsen armoede heerste, mense...
Vertelling: De afwijking – Guido Eekhaut
Actueel, Vertellingen

Vertelling: De afwijking – Guido Eekhaut

Door Guido EekhautHij zit aan het ronde tafeltje naast het mijne, onder het waakzame oog van de zwartgerokte ober die — vanwege zijn uitrusting en houding — aangeeft dat dit een burgerlijk café is en dat een cappuccino er vijf euro kost, en niet drie zoals elders. De man aan het tafeltje naast mij ziet er duidelijk uit alsof hij vijf euro kan spenderen aan een van melkschuim voorziene koffie, en daarom is de ober niet in het minst gealarmeerd. Ook omdat de klant een blanke man uit het noorden is, een beschaafd persoon in een net donkerblauw pak met een wit hemd en een grijsrode das. Er is niets aan deze bezoeker dat hem niet associeert met het soort cliënteel wat hier doorgaans op het terras plaatsneemt, om drie uur in de namiddag. Behalve dan de twee netjes symmetrische, korte ho...
Vertelling: Tijd is een harde meesteres – Charles van Wettum
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Tijd is een harde meesteres – Charles van Wettum

Door Charles van Wettum‘U moet hem helpen. Dat moet!’ Sofia legt in paniek haar hand op haar buik. Haar nu nog platte buik, waarin Hermans kind groeit. ‘Hij is de vader. Hij weet nog niet eens dat hij vader wordt.’ De stem die haar een half uur geleden telefonisch informeerde over de opname van Herman op de spoedeisende hulp was vriendelijk, maar de boodschap was afschuwelijk: hij vertelde dat Herman een motorongeluk had gehad. Sofia moest onmiddellijk naar het ziekenhuis komen. De telefoon viel uit haar hand. Een golf van paniek verlamde haar en als ze zich niet direct op een stoel had kunnen laten zakken, zou ze lelijk zijn gevallen. Gelukkig was haar moeder thuis – haar intuïtie moest haar gewaarschuwd hebben dat het noodlot toesloeg, want ze kwam precies op dat moment hun huiskame...
Vertelling: Niemandsland – Thomas Nolet
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Niemandsland – Thomas Nolet

Door Thomas Nolet Nobody, nobody told me, What nobody, nobody knows Uit: Under the rose, the song of the wanderer Walter de la Mare Dit is de plek waar je verdwenen bent. Op de grens tussen de heide en het bos. Het pad loopt een duistere tunnel in van overhangende boomtakken. 'De werelden van de mensen en de elfen raken elkaar op grenspunten,' zei je vaak. 'Waar iets overgaat in iets anders: bij bosranden en kustlijnen, op bruggen en kruispunten, in de schemering, tijdens de equinoxen en de seizoenswisselingen.' Ik herinner me niet veel van je verdwijning, iets wat de politie en onze ouders nog steeds niet geloven. Je wilde je sceptische grote stiefbroer laten zien dat je echt in contact stond met de Elfen. Ik speelde het spelletje mee, want ik had zin om te kamperen in de wilderni...
Vertelling: Dromenvangers – Thomas Nolet
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Dromenvangers – Thomas Nolet

Door Thomas Nolet And all who heard should see them there, And all should cry, Beware! Beware! Uit: Kubla Khan, or: A vision in a dream. A Fragment. - Samuel Taylor Coleridge Je staat op de top van een heuvel in een vallei tussen hoge, steile wanden. Ver boven je bedekt een onwerkelijk gekleurd wolkendek de hemel volledig: azuurblauw, violet, zandkleurig, als de wolken van Jupiter. Ze kolken en draaien in een sierlijke wirwar van fractale vormen. Bloeiende bomen staan in kleine groepjes verspreid door het dal. Een brede rivier van zachtgeel licht meandert sierlijk door het landschap, verschijnt en verdwijnt ergens in de wanden. De rivier hult het land in een onaardse gloed: steen lijkt te glanzen als amethist, de grasvlaktes en bossen als turkoois. Er heerst een diepe stilte. Het is koud, ...
Vertelling: Menage a un – Benne van der Velde
Actueel, Vertellingen

Vertelling: Menage a un – Benne van der Velde

Door Benne van der VeldeLinda zong uit de aria uit volle borst mee. Zo vrolijk en tegelijkertijd zo vals als ze maar kon. Ze kende deze zo ondertussen praktisch uit haar hoofd. Dat was het voordeel van de lange reistijd naar en van haar werk. De auto reed haar elke werkdag een uur heen en ook weer terug, en zij, zij blèrde.Terwijl de zonnige wereld buiten de koepel van haar BMW-H-serie met een snelheid van driehonderd kilometer per uur voorbij raasde, schreeuwde zij. Toen het lied voorbij was, moest ze grinniken om zichzelf. Wat was ze toch een rare. En niet oud. Tachtig was het nieuwe zestig, zeker weten. Ze keek in haar achteruitkijkspiegel en controleerde haar oogschaduw, en toen haar lippenstift. Ze had zich een vroegertje veroorloofd vandaag. Iets wat bijna nooit voorkwam. Iets wa...

You cannot copy content of this page