Vertellingen: Killian McNeil- Starman
Starman
Killian McNeil
De sonore stem van Schip kondigt aan dat het de hyperruimte heeft verlaten en koers zet naar stamplaneet Aarde. Otis hoort het wel, maar luistert niet. Hij is verdrietig en zit diep weggedoken in de zero-gravitystoel. Met zijn armen om zijn benen geslagen maakt hij zich zo klein mogelijk.Schip, een semi-automatisch pendelvaartuig, onderhoudt een geregelde dienst tussen Aarde en Betelgeuze. De vader van Otis is er coördinator op het onderste vrachtdek. Hij heeft vroege dienst, maar moeder, die halve dagen in de hydroponische tuinen werkt, is net wakker. Zij heeft slecht geslapen. Gapend loopt ze in haar nachtgewaad naar de voedselautomaat en geeft die opdracht om een ontbijt te maken: Pannenkoeken met stroop. Het is Otis zijn lievelingseten, maar vandaag niet. V...