Door Ninja Paap-Luijten

Als je een comic zoekt met een kalm begin en een uitgebreide introductie, zit je hier verkeerd. Livet begint meteen in de actie als een mensenetend monster een dorp aanvalt en op pagina drie een hoofd van een onschuldige vrouw afbijt. Yes, ik ben wakker!

Goed te volgen, met oog voor details
Livet is een verfrissende comic die je zowel in het Nederlands als in het Engels kunt lezen. Ik las de Nederlandse versie van de eerste twee delen. De titel laat zich snel verklaren; de hoofdpersoon heet voluit Gwendoline Livet, maar over het algemeen noemt haar metgezel haar Gwen.

Wat direct opvalt als je deze comics oppakt, is de heldere tekenstijl. Ik kom weleens strips tegen waarbij je moet zoeken wat er nu eigenlijk gebeurt, maar dat is hier absoluut niet het geval. Het verhaal dat verteld wordt, is op het eerste oog eenvoudig: Gwen en Hans, haar mentor en meerdere, komen hulp aanbieden bij een dorp dat geteisterd wordt door een mensenetend monster. Zowel Gwen als Hans beschikken over traditionele wapens (zwaard, bijl), maar ook over magie. Daar kom je al snel achter als Hans plotseling een magisch schild vastheeft en Gwen met magie een hand uit elkaar haalt. Maak niet de vergissing om vooral de tekstballonnen te lezen en te snel te willen gaan, want de pracht zit veelal in de details – en het verhaal ook. Voor minder ervaren comiclezers, die misschien net als ik in eerste instantie veel te vlug langs de tekstballonnen gaan en de afbeeldingen vluchtig bekijken, kan het een aanrader zijn om op zijn minst de comics twee keer te lezen. En dat is trouwens geen straf.
Als je verder in het verhaal komt, ontdek je al snel dat Gwen heerlijk stronteigenwijs is, dat Hans veel om haar geeft en dat die twee een geheel eigen, goed werkende dynamiek hebben die het verhaal humor en spanning geeft. Je start dan wel direct in de actie, maar er is ook ruimte genoeg voor wat rustigere momenten waarop je meer te weten komt over de hoofdpersonen. Die balans is prettig. Je voelt in deel twee al dat diezelfde balans verschuift naar meer actie, dus ik verwacht veel van deel drie, maar tegen die tijd ben je als lezer ook hongerig naar meer actie en meer informatie.

De tekeningen krijgen precies zoveel ruimte als ze nodig hebben. Een van mijn favoriete pagina’s is het moment dat Hans een hele preek staat te geven aan de dorpelingen. Je oog wordt naar Hans getrokken, want die staat op de voorgrond. Automatisch lees je eerst wat hij allemaal staat te… nou ja, zwammen, bijna. En dan zie je Gwen op de achtergrond met haar hand voor haar gezicht staan mompelen: ‘… of je overdrijft gewoon.’ Die droge humor die uit haar opmerking blijkt, kom je vaker tegen. Gwen staat met beide benen op de grond en dat zul je op meerdere momenten merken.

Pagina uit boek, foto: © Ninja Paap-Luijten

Krachtig en kwetsbaar
De kracht van goede fantasy zit er vaak in dat het onrealistische op een realistische manier wordt gebracht. Daar zijn de makers van deze comics (Patrick Cornelis en Lennert Riedé) uitermate goed in geslaagd. Niemand is onoverwinnelijk – de monsters niet, maar ook de hoofdpersonen niet. Tegelijkertijd zijn diezelfde personages wel op een bijzonder krachtige manier neergezet. Misschien juist doordat ze ook zo hun kwetsbare kant hebben.

Behalve Hans en Gwen kom je nog andere opvallende figuren tegen. Zo is er de witte kat. Geen gewone kat, natuurlijk! Wat daar dan precies mee is, dat mag je zelf ontdekken. Ook kom je Muiréann tegen, een heel open en vriendelijke jonge vrouw die Gwen tot verlegenheid brengt. En natuurlijk de vechtjas Yasir, die opkrabbelt na zijn eerste aanvaring met een huizenhoog monster. Stuk voor stuk hebben de personages een eigen persoonlijkheid. Je wil meer te weten komen over wie ze zijn en hoe ze op het punt zijn gekomen waarop je ze leert kennen. De gelaagdheid die ze uitstralen, maakt je nieuwsgierig naar meer.

Gwen Livet sterk neergezet
Maar wat het sterkst opvalt in deze comics, is Gwen zelf. Hier vind je geen stereotype, geen vrouwelijke vechter die een halfnaakt harnas draagt, geen kopie van Xena of Wonder Woman – nee. Gwen is geheel en op sublieme wijze zichzelf. Ze houdt van katten, ze heeft een verleden waarover je stukje bij beetje iets leert, ze is eigenwijs, ze kan heldhaftig zijn maar ook verlegen, ze denkt praktisch en ze kan zichzelf behoorlijk goed verdedigen. Gwen is een heldin die het niet nodig heeft om in een strak rokje over de pagina’s te huppelen: ze laat zien hoe een vrouw in een normaal harnas kan vechten. Ondertussen is haar interactie met Muiréann geloofwaardig en leuk om te lezen. Het past bij haar, hoe ze reageert op bepaalde situaties. Ik kan rustig zeggen dat ik nog veel meer over Gwen wil lezen.

Taalgebruik, humor en spanning
De eerste keer dat ik in deze comics dook, was ik even verrast door het taalgebruik dat soms voorbijkomt. De reden werd snel duidelijk: Gwen en Hans komen allebei uit een ander gebied. Terwijl Gwen er soms Schots-achtige uitspraken uit gooit, kan Hans ineens iets in het Duits uitroepen. Kun je het even niet volgen als Gwen weer wat in haar eigen taal moppert? Geeft niet, Hans kan dat ook niet! Die ludieke aanpak is erg leuk en werkt goed.

Maar uiteraard is er ook nog gewoon een verhaal te vertellen. Het eerste deel roept vragen op en het tweede deel doet daar lekker nog een schepje bovenop. Hoe komen de monsters daar, want ze horen er helemaal niet te kunnen zijn? Wie is toch Muiréann en waarom lijkt ze dat zelf niet te weten? Wat heeft Gwen meegemaakt en hoe is ze bij Hans terechtgekomen? En zullen ze de monsters kunnen verslaan en kunnen achterhalen wie of wat er achter hun verschijning zit? Lang niet alle vragen worden nu al beantwoord. Er volgen nog twee delen – zoals nu de planning is – en voor deel drie loopt momenteel de kickstarter. Tot die tijd ga ik de eerste twee delen waarschijnlijk nog wel een keer pakken, want elke keer dat je deze comics herleest, zie je nieuwe details die je eerst niet waren opgevallen.

Kortom: Livet is een absolute aanrader. Of je nou fervent comiclezer bent of nog nooit een comic vast hebt gehad, dat maakt niet uit. Met originele personages, knap neergezette monsters en een goed verhaal weet Livet je aandacht vast te houden en je doen uitkijken naar het volgende deel.