Door Ninja Paap-Luijten
In Gouda vind je elk jaar in het voorjaar de stripbeurs ‘Strips op de Markt’. Zeker als het zonnetje een beetje meewerkt is dat een leuke stripmarkt om eens langs te gaan. Ik ging op zoek naar Batman-comics. Maar als je zo over die markt struint, kom je ook andere interessante dingen tegen. Zo viel mijn oog op een kraampje waar ik enkele iconische filmmonsters ontdekte die gezellig samen op de voorkant van een artbook stonden: Movie Monsters Sci-Fi. Wat was dat? Wat hebben Godzilla en Alien met elkaar te maken? Mijn aandacht was getrokken. Dit was een kraam waar ik niet voorbij kon lopen…

Movie Monsters – een samenwerking van Patrick Cornelis en Lennert Riedé
Het artbook dat ik had zien liggen, was Movie Monsters Sci-Fi. Als je die oppakt en erdoorheen bladert, zie je meteen hoe de opzet in elkaar steekt: op elke rechterpagina staat een afbeelding van een ‘movie monster’ en op elke linkerpagina vind je daar een beschrijving van. Deze tekst is volledig in het Engels; van Movie Monsters is geen Nederlandse versie gemaakt.
Omdat ik bij de kraam stond waar de schrijver van de teksten (Lennert) aanwezig was, kon hij uitleggen hoe de samenwerking tussen hem en Patrick tot stand was gekomen.
‘De Movie Monsters-reeks is een serie artbooks met art van Patrick en analyse van mij. De Livet-comic is het eerste idee dat we samen hadden, maar voordat die comic gemaakt werd, hadden we al drie Movie Monsters-boeken.’
Tekenaar Patrick Cornelis en schrijver Lennert Riedé kwamen elkaar voor het eerst tegen op een Comic Con. Patrick wist de personages die Lennert in zijn hoofd had precies weer te geven hoe Lennert het wilde en Lennert kon de informatie bij de filmmonsters die Patrick tekende, in een pakkend stuk tekst gieten.
Hoe zijn ze eigenlijk op het idee gekomen om Movie Monsters te maken?
‘Movie Monsters is begonnen als een add-on bij een van mijn Kickstarters,’ vertelt Patrick. ‘Het heeft zijn oorsprong in het bij ons bekende Monstober. Er wordt een lijst met monsters op de wereld losgelaten en gedurende de maand oktober tekenen mijn collega’s (of wie dat ook wil proberen) dan elke dag een ander monster. Sommigen bundelen die dan in een boekje.
Ik heb iets aan het concept gesleuteld en daar Movie Monsters van gemaakt omdat ik me niet wilde houden aan de opgelegde lijst monsters maar gewoon wilde tekenen wat ik zelf leuk vond. Nadien, met Lennert, hebben we daar nog meer structuur in gestoken en de boekjes volgens thema uitgewerkt.’
Movie Monsters geeft dus afbeeldingen en informatie van bekende filmmonsters. Patrick tekent in zijn eigen, vlotte stijl de monsters. Daarbij heeft hij oog voor detail en staat het monster duidelijk voorop: de achtergrond is steeds niet meer dan dat, waardoor je aandacht direct naar het monster getrokken wordt. Maar daar bleef het niet bij, want er kwamen nog vijf delen, zodat de serie nu uit zes delen bestaat: het algemene eerste deel, daarna Sci-Fi, Dragons, Mythologies, Hell and Damnation en de afsluiter is Fantasy.
‘Toen ik Patrick voor het eerst ontmoette,’ zegt Lennert, ‘raakte mijn aandacht meteen getrokken door het eerste Movie Monsters-boek. Op de voorkant stonden een paar zeer bekende bad guys met Pinhead (Hellraiser) en Freddy Krueger (Nightmare On Elm Street), maar de wezens uit de films Rawhead Rex of The Unnamable waren mij (toen nog) echt onbekend. Toen we serieus begonnen te praten over samen een comic maken, heb ik mogelijk een beetje er op aangedrongen dat Patrick mij de teksten voor Sci-fi moest laten schrijven omdat ik zeker wist dat het daarmee nog beter zou worden. Ik wilde namelijk echt heel hard aan hem bewijzen dat hij wat aan mij zou hebben. Omdat het eerste deel bijgedrukt moest worden, heb ik daarna dit deel ook compleet herschreven. Vanaf dat punt was het wel duidelijk dat we allebei heel erg van genoten hebben om de boeken als extraatje naast de comics te maken, dus we zijn gewoon doorgegaan. Het zijn leuke afwisselingen van het strips/comics maken!’
Vraag en antwoord
Ik koos twee delen uit om mee te nemen. Daarnaast lag er op de kraam ook het eerste deel van Livet, een comic die ook door Patrick en Lennert is gemaakt, maar daar ga ik in een ander artikel dieper op in. Ga ik de andere vier delen van Movie Monsters ook nog kopen? Dat is wel de planning!
Via e-mail vraag ik het tweetal wat deze reeks ze gebracht heeft. Fans? Waardering? Lennert geeft een onverwacht antwoord:
‘Ik heb zelf een Master in Wijsbegeerte en ben zodoende altijd op zoek naar mogelijkheden om dieper in te gaan op fictie die mij heel dicht aan het hart ligt. Het is niet genoeg dat een monster er eng uitziet, ik wil kunnen schrijven over zaken die meer betekenis hebben. Gmork uit The Neverending Story is niet alleen doodeng omdat hij een grote, pratende wolf is, hij dient actief een macht die zich voedt op hopeloosheid. Dat is puur kwaadaardig! Cthulhu’s uiterlijk is niet het meest angstaanjagende, het is het feit dat hij bestaat en dat wij als mens hulpeloos– en hopeloos – zijn door die kennis. Voor Sci-fi kon ik me lekker uitleven met wezens als de Borg, de Daleks en de T-800, helemaal omdat ik voor mijn bachelorscriptie (BA-thesis-Riede) veel over sciencefiction heb geschreven, specifiek met betrekking tot Günther Anders’ idee van ‘Prometheïsche schaamte’ (ons inferioriteitsgevoel over techniek, als imperfect wezen ten opzichte van de perfectie van technologie).
Het wordt voor mij extra interessant als ik – ook voor mezelf – onverwachte invalshoeken kan pakken. Patrick had bijvoorbeeld Medusa uit Clash Of The Titans al getekend, maar toen ik tekst erbij ging schrijven kwam er ineens een feministische invalshoek naar boven. Wie zijn wij om haar een monster te noemen? Een jongedame die door een god verkracht is in de tempel van Athene en voor straf door Athene in een monsterlijk wezen veranderd wordt, hoe is dat eerlijk? Ineens viel het me bij het herbekijken van de film (de remake uit 2010 in dit geval, al bespreek ik ook het origineel uit 1981) op hoe verdrietig zij ineens kijkt als blijkt dat haar verstenende blik niet werkt op een van de krijgers. Haar menselijkheid is haar al ontnomen en nu zijn ook haar krachten ineens teniet gedaan? Bij nader inzien voelde ik ineens veel meer medelijden met dit arme wezen.
Natuurlijk is het ook belangrijk dat een monster een bepaalde fysieke aantrekkingskracht hoort te hebben, want ik gun het Patrick heel erg dat hij plezier heeft in wat hij tekent. Ik wilde voor Mythology bijvoorbeeld de Noorse film Thale pakken, waar de Huldra (een soort boswezen) in zit, maar de film bood uiteindelijk te weinig houvast om ook visueel wat mee te kunnen doen. Gelukkig was Trolljegeren een film die heel veel visuele inspiratie gaf en waar ik ook graag over praat, zodat we het kopje “Noorse mythologie” alsnog zonder moeite konden aansnijden.’

Wat is jullie favoriete monster?
Patrick: ‘Mijn voorliefde gaat sowieso uit naar sci-fi-monsters omdat sci-fi met een vleugje horror voor mij de topcombinatie is. Als ik er dan toch moet kiezen, dan kies ik de Vorlons en de Shadows uit de populaire sci-fi-serie Babylon 5. De seizoenen waarin de oorlog tussen deze twee rassen wordt uitgevochten, behoort voor mij nog altijd tot de top van sci-fi-series. Hun designs zijn gewoon subliem.
En oh ja… Bad Moon is de beste weerwolffilm ooit gemaakt!’
Lennert: ‘Die laatste opmerking slaat vooral op het feit dat we hier echt lijnrecht tegenover elkaar staan. De beste weerwolffilm is The Howling, maar Patrick blijft heel hard volhouden dat Bad Moon in ieder opzicht beter is. Het is een wonder dat we het allebei wel eens zijn dat het – verrassend genoeg – NIET An American Werewolf In London is, maar goed, dat was niet de vraag!
Ik vind het moeilijk kiezen, maar moet dan toch kiezen voor een tweetal monsters die mij het meeste angst hebben aangejaagd: Vermithrax uit Dragonslayer en de griffioen uit The Storyteller. In beide gevallen was ik als jong kind verward over de special effects, omdat ze er zo realistisch uitzagen. Ik kon zien dat er iets fysieks aanwezig was dat interactie had met de hoofdrolspelers en dat zij zoveel malen kleiner waren dan de monsters. Ja, ik wist dat het nep was, maar het voelde ongemakkelijk echt. Beide zijn in Dragons terechtgekomen.’
Wat betekent dit project voor jullie?
Patrick: ‘Dit project heeft eigenlijk de basis gelegd voor onze samenwerking omdat we hier van elkaar wisten dat we met deadlines konden omgaan en goed konden blijven samenwerken onder druk. Enfin, dat is mijn insteek hier toch van. Lennert bleek hier een betrouwbare en kwalitatieve partner te zijn. En dat vond ik op dat moment (en nu nog) heel belangrijk.’
Lennert: ‘De reeks heeft ons hechtere vrienden gemaakt. Patrick woont in België, een flinke treinreis bij mij vandaan, dus zijn de momenten dat we elkaar wel zien, vaak gevuld met zakelijke gesprekken aan de ene kant, maar ook veel vriendschappelijke nerds-onder-elkaar-conversaties over onze favoriete seizoen van Babylon 5 of welke filmversie van de Duivel het tofste is. Natuurlijk zijn we het niet altijd eens, maar ik geniet van die momenten.’
Patrick: ‘Er valt niet te onderhandelen over dat Bad Moon de beste weerwolffilm is.’
Lennert: ‘… Bad Moon is een hele toffe weerwolffilm!’
Komen er nog meer series zoals Movie Monsters?
Lennert: ‘We zouden nog honderd Movie Monsters-boeken kunnen maken, maar voorlopig is zes delen het getal waar we op eindigen. Voor de Kickstarter van Livet 2: Doubter hebben we als extra besteloptie de verzamelbox toegevoegd waar alle zes de delen in opgeborgen kunnen worden en waar ook drie extra prints plus analyse bij zullen zitten van The Relic, Species en The Howling. In dat laatste geval heb ik toch nog even mijn zin gekregen met mijn favoriete weerwolf, haha.’
‘We merken wel dat die extra artbooks ons allebei een hoop energie geven om te maken, dus we zullen zeker voor een vervolg gaan met een ander onderwerp,’ vult Lennert nog aan. ‘Mijn idee voor nu is Gaming Monsters, aangezien er in videospellen reeksen als Silent Hill, Resident Evil en vooral Dark Souls zoveel fantastische creaturen gestopt zijn. Helemaal in het laatste geval kan ik niet wachten om Patricks versies van bijvoorbeeld de Gaping Dragon of Quelaag (een combinatie van een spin en vrouw) te zien. En ik wil zo graag meer vertellen over de psychologische diepgang van Silent Hill 2 of de diepe mythologie van Dark Souls!’
Mijn ervaringen
Het enthousiasme van het tweetal is aanstekelijk. Het straalt ook van de artbooks af. Maar wat vind ik er zelf van? Ik schafte twee exemplaren aan: Sci-Fi en Fantasy.

Movie Monsters: Sci-Fi
Vanaf de cover staart Godzilla je aan. De xenomorph uit Alien steekt enkele vlijmscherpe nagels naar je uit. Op de achtergrond duikt Octalus op, uit Deep Rising. Alleen al voor de voorkant wil je deze comic hebben, eigenlijk, maar als je het boekje oppakt heeft de binnenkant nog veel meer leuks. Tijdens het doorbladeren werd ik aangenaam verrast door een weergave van de T-800 uit de Terminator-films. Je ziet direct dat het het gezicht van Schwarzenegger is en het gloeiende rode oog springt eruit als opvallend detail. En de gremlin die je tegenkomt, ziet er tegelijk baldadig, humoristisch en venijnig uit. Precies zoals-ie moet zijn.
Maar als je alleen naar de plaatjes kijkt, mis je toch iets. De teksten zijn namelijk vlot geschreven en bieden achtergrondinformatie over de monsters. Let wel op: als je de films nog niet hebt gezien, kun je spoilers tegenkomen.
Al met al is dit niet alleen leuk om in je kast te zetten, maar met dit boekje in de hand kun je ook op een leuke manier je kennis opfrissen over deze sciencefictionmonsters. In de tekst staat steeds uit welk boek of welke film het monster vandaan komt en wat dit monster zo monsterlijk maakt. Komt een van de monsters je nog niet bekend voor? Dan is het tijd om daar eens dieper in te duiken! Wat ik bijzonder leuk vind is dat de keuze van monsters breed is. Patrick en Lennert hebben een veelzijdige, interessante selectie gemaakt. Van de reusachtige Godzilla naar de kleine gremlins, van de moordzuchtige Xenomorph tot de Behemoth uit The Mist, die vooral indrukwekkend is en verder niemand kwaad lijkt te doen – je komt van alles tegen.
Lennert laat me weten: ‘Let wel, de boeken hebben alleen Engelse teksten. Dit is een bewuste keuze omdat deze monsters over het algemeen een vrij breed en internationaal publiek trekken.’
Movie Monsters: Fantasy
Als je een comic gaat maken over fantasymonsters, moet je antwoord geven op de vraag: wat is fantasy? In het voorwoord van deze comic geven de makers daarop een mooi antwoord: ‘For this book, we basically stuck to the idea of “this movie involves elements that definitely cannot exist in reality”.’ Dat is een aardige richtlijn: de film bevat elementen die in werkelijkheid écht niet mogelijk zijn. Welke monsters gaan we zien?
Het eerste wat mij opviel bij dit zesde deel van de Movie Monsters-reeks, was een gemis: er is geen inhoudsopgave! Daar baalde ik even van. Even, want drie pagina’s verder stuitte ik op Gmork, uit The Neverending Story. Oh, man. Ze weten het wel uit te kiezen… Als je een lijstje met fantasymonsters zoekt, kom je Gmork niet zo snel tegen vermoed ik, maar wat staat hij hier terecht in!
Een paar bladzijden later kom ik een kop tegen die ik ook goed ken, maar – ik zal eerlijk zijn – ik had géén idee hoe dat figuur heette. Het is Meg Knucklebones uit de film Legend. Het is al een tijdje geleden dat ik die film voor het laatst heb gezien, maar dat hoofd vergeet je niet zo gemakkelijk.
Dat brengt me op nóg een reden om deze comics te bekijken: soms ken je een plaatje, je weet dat je het kent, maar wie was het ook alweer en uit welke film? Afbeeldingen bekijken is in dit geval echt ontzettend handig. Want de informatie die je zoekt (maar misschien niet meer wist) staat er gewoon naast. Heerlijk toch!

Wat is trouwens het mooiste moment van de samenstellers geweest bij het maken van deze reeks?
Patrick: ‘Een stuk herbeleven van de tienertijd want vele monsters die we tot leven brachten zijn toch wel van een aantal jaren geleden. Ik durf zelfs te stellen dat er monsters bijzitten waarvan mensen de films nu pas gaan ontdekken. Zo waren er voor mij ook onbekende films bij trouwens, want het was Lennert die de latere lijstjes samenstelde.’
Lennert: ‘Ik denk niet dat ik een mooier moment heb ervaren dan voor het eerst mijn naam op een boek te zien staan. Ook al zijn we in de tussentijd acht boeken verder, dat gevoel zal nooit veranderen. Het doet mij oprecht ook veel als fans van Patrick me vertellen dat ze ook echt genoten hebben van de verhalen bij de plaatjes, dit had voor hetzelfde geld ook echt het tegenovergestelde kunnen zijn. “Wat een hoop gelul, ik wil gewoon toffe art zien” of iets dergelijks.’
In Movie Monsters: fantasy kom je monsters tegen uit Lord of the Rings, Wheel of Time, Harry Potter en Pan’s Labyrinth en nog veel meer. Wil je iets zoeken, dan zul je moeten bladeren, want er staat nergens vermeld welk monster op welke pagina te vinden is. Bladeren is geen straf, dat dan weer niet…
Enige waar ik mijn bedenkingen bij had, was de keuze om maar liefst vier monsters uit de Lord of the Rings-films op te nemen. Daar keek ik van op. Hoewel er drie LOTR-films zijn, is er bijvoorbeeld maar één monster uit de Harry Potter-reeks opgenomen. Een ietwat scheve verdeling wat mij betreft. Aan de ene kant begrijp ik de keuze: het zijn iconische figuren die in dit zesde deel van Movie Monsters zijn opgenomen. Aan de andere kant vraag ik me af of er niet nog andere monsters gekozen hadden kunnen worden, uit andere films. Of zijn deze keuzes gewoon zó vanzelfsprekend dat elk ander monster minder leuk zou zijn geweest? Ik vroeg het de makers.
‘Vanaf deel 3 (Dragons) heb ik de lijsten samengesteld,’ legt Lennert uit. ‘Patrick vroeg me hoeveel filmdraken ik kende en na tien minuten had ik al een lijst met dertig stuks samengesteld. Per thema heb ik gezocht naar monsters die niet te missen zijn, maar ook naar onderschatte monsters uit films die veel te weinig aandacht hebben gekregen. Patrick had zelf in het eerste deel al Nightbreed gezet en ik ben zelf echt een enorme fan van deze film, maar hij valt qua populariteit heel erg weg ten opzichte van Clive Barkers bekendste verhaal, Hellraiser. Dan kom je bij Fantasy terecht in een situatie waarbij ik zeg “Ja, natuurlijk kunnen we niet om Lord Of The Rings en The Dark Crystal heen, maar mensen moeten ook weten dat When Dinosaurs Ruled The Earth en Krull bestaan!”
Waar in deel één vooral klassieke filmmonsters stonden, had Patrick voor deel twee al een compleet thema met sciencefiction. We hebben flink gebrainstormd om te kijken wat we nog meer als grote thema’s konden pakken en helemaal waar we het bij konden plaatsen voor Kickstarter-campagnes. Voor de crowdfundingcampagne van de afsluiting van zijn Waldin-reeks hebben we daarom gekozen voor draken, omdat Waldin high fantasy is. Voor het eerste deel van Livet hebben we gekozen voor mythologie, omdat ik voor Livet inspiratie heb gehaald uit zowel Noorse als Ierse mythologie. Warlock is sciencefiction/horror, daar paste Hell & Damnation het beste bij. En ja, we konden niet om de grote fantasyfilms heen die we nog niet besproken hadden, dus Fantasy voor het tweede deel van Livet voelde ook het meest logisch.’
‘Ik teken zelf het allerliefste draken of zombies, dat zijn voor mij echt de meest spectaculaire monsters waar ik verreweg het meeste voldoening uit haal om ze te tekenen,’ aldus Patrick. ‘Ik heb daarom achteraf bijvoorbeeld wel spijt dat we Bride Of Re-Animator niet gedaan hebben, ik was die echt compleet vergeten.’
‘En ik baal achteraf toch ook wel dat we Independence Day en War Of The Worlds niet hebben kunnen plaatsen. Of Tremors! Wie weet, ooit…’ vult Lennert nog aan.
Conclusie
De Movie Monsters-reeks biedt informatie, diepgang en prachtige afbeeldingen van bekende filmmonsters. Het is heerlijk om doorheen te bladeren, de afbeeldingen te bekijken en de bijbehorende teksten te lezen, die vlot geschreven zijn en meer doen dan alleen vertellen welk monster je op de andere pagina ziet.
De Movie Monsters-artbooks zijn de moeite waard om aan te schaffen. Of je nu jouw favoriete deel uitkiest (bijvoorbeeld fantasy) of ze gewoon allemaal koopt, het biedt genoeg lees- en kijkplezier. De keuzes die gemaakt zijn, zijn verrassend en tóch logisch en iedereen zal een hoop monsters herkennen. Daarnaast is het erg leuk om met deze comics in de hand de films op te zoeken die bij de monsters horen die je nog niet kent. Ik ben in elk geval erg blij dat ik deze reeks op de kraam zag liggen.
‘De boekjes zijn in principe in de stripspeciaalzaken en Nederland en België verkrijgbaar,’ vult Patrick aan, ‘al hebben niet alle zaken ze in stock. Je kan ze ook rechtstreeks bij ons bestellen op www.pangolin-comics.com of op beurzen waar ik of Lennert aanwezig zijn.’
Lennert: ‘Ik heb zelf ook een voorraad van onze werken in Nederland, dus het is ook mogelijk om mij te benaderen via social media.’
Patrick: ‘Gesigneerde boekjes zijn te verkrijgen als je ze op een stand koopt waar een van ons aanwezig is. Als je zo’n boek aanschaft op een beurs waar ik bij ben, krijg je er nog een monster schets ook in.’
Lennert: ‘En ik praat dan in de tussentijd wel over je favoriete filmmonster.’
Patrick: ‘Ja, als jij eenmaal begint, houdt het doorgaans ook niet op. Maar goed, je kan mensen zo wel lekker bezighouden terwijl ik teken.’
Patrick en Lennert staan regelmatig op markten en stripbeurzen. Als je een gesigneerd exemplaar van hen wil bemachtigen, is dat natuurlijk dé manier om dat te doen (want het is ook nog eens erg gezellig om met het tweetal in gesprek te gaan). Maar hun werk is ook te vinden bij stripwinkels en via hun website.

https://pangolin-comics.com/
https://depoort.com/nl/13937-moviemonsters
https://cdn1.depoort.com/121133-large_default/sci-fi.jpg
https://wham.be/product-category/pangolin/movie-monsters/
© 2020 – 2025 Fantasize & Ninja Paap-Luijten