Vertelling: Het onderscheid – Guido Eekhaut
Door Guido EekhautHet treinstel werd nog in die andere eeuw gebouwd maar is goed onderhouden, zodat het mij, als reiziger, aan niets ontbreekt, zeker niet aan een ietwat knagend gevoel van onverdiende luxe. De banken zijn bedekt met aangenaam zacht velours, er hangen gordijnen voor de ramen die effectief het harde zonlicht weren, het ruikt er ook fris. Kunstmatig, maar fris. Het gaat niet om de lengte van de reis, wel om de kwaliteit ervan. Daarom betaalt mijn werkgever, het Ministerie van Immigratie, dan ook een ticket eerste klasse. Het plebs dat in de andere wagons meereist, doet het met een minimum aan voorzieningen. Er is onderscheid, zo hoort dat nu eenmaal. Ik reis ook niet voor mijn plezier, maar omdat ik een verantwoordelijke taak heb, in het belang van het collectief. Dat sch...